rachel corrie için adalet beklendi, çok muydu?

rachel corrie,

benim davasının sonuçlandığından az önce haberdar olduğum kadın.

adına yazılmış bir tiyatro oyunu var

bir internet sitesi

hakkında yazılmış,

okunmuş, unutulmuş binlerce yazı..

17 mart 2003'te

bir filistinli doktorun evini yıkmaya çalışan dozerin önüne geçerek

dozerin üstünden iki kez geçmesi sonucu

belkemiği kırılarak öldürüldü.

international solidarity movement üyesi,

ism.

yani uluslararası dayanışma örgütü.

amerika'nın eseri olan

dünyanın karşı duramadığı bir kıyıma

amerikalı kimliğiyle karşı duran bir barış yanlısı.

dünyanın refah düzeyi en yüksek olan yerinden,

washington - olimpia'dan.

öldüğü yer ise dünyanın en yoksul yeri ilan edilen bir kasaba.

neresi olduğunu bile bilmiyoruz,

daha büyük ayıp olabilir mi bizim için?

rachel, müslüman olduğu için damgalanan bir terörist değil.

dünyanın öbür ucundaki insanları koruyayım

bu şekilde prim yaparım diyebilecek kadar deli de değildi sanırım

evini, sevdiklerini

din kardeşi bile olmayan insanlar için terkeden biri.

neden?

çünkü insan.

biz dini vazifemizi yerine getiremezken,

haksızlığa susan şeytanları oynarken

o hepimizden daha insan.

amacını da annesine yazdığı mektupta şöyle anlatmış:

"evet, yine dans etmek istiyorum, 

erkek arkadaşlarım olsun istiyorum, 

iş arkadaşlarıma karikatürler çizeyim istiyorum, 

ama bunu durdurmak da istiyorum.

 burada gördüklerime inanamıyorum, 

yüreğim dehşetle doluyor. 

düş kırıklığı içindeyim. 

dünyamızın temel gerçekliği bu olduğu için 

düş kırıklığı içindeyim. 

bunu durdurmak istiyorum.

filistin'den döndüğümde

uykumda kâbuslar göreceğimi, 

burada olmadığım için

suçluluk duygularıyla kıvranacağımı biliyorum.

bunları daha fazla çalışmaya yönlendirebilirim.

buraya gelmek hayatımda yaptığım

en iyi şeylerden biri oldu.

oraya geldiğimde deli saçması şeyler söylersem

ya da israil ordusu beyazları vurmama konusundaki

ırkçı eğilimlerinden vazgeçip

bir şey yaparsa şu yargıya varmakta hiç tereddüt etmeyin:

dolaylı olarak desteklediğim

ve hükümetimin başlıca sorumlusu olduğu

bir soykırımın göbeğindeyim." 

helal olsun dedin dimi okuyucu?

ben defalarca dedim..

rachel corrie'nin adı

12 mayıs 2010'da

bir yardım gemisine verilerek

Özgür Gazze Hareketi için Filistin'e gönderildi,

israil gemiye de saldırdı..

beklemezdiniz değil mi?

münasip yerlerimle güldüm.

peki amerika herkese ahkam keserken

kendi vatandaşı için bugün ne yaptı?

sustu.

israil,

"rachel suçluydu, atlamasaydı dozerin önüne"

derken amerika,

bizlerin yıllardır yaptığı şeyi yaptı ve sustu.

bu bize neyi gösterdi?

israil'e dur diyecek hiçbir şeyin kalmadığını.

zaten iki uçlu çubuğun iki ucuydular,

aynı olduklarını bir kez daha gördük.

rachel olanları dünyanın öbür ucundan gördü

herşeyini bırakıp

sadece insanlık için savaştı.

ben sözlüğe bunu anlatan bi yazı yazdığımda

"yahudiyi hristiyanı savunma

sen ne biçim müslümansın"

temalı mesajlar aldım.

dini kimliğimi insani kimliğimin 

önüne geçirmeye çalışıyorum çoğu zaman,

bu benim nefsimle rabbim arasındaki muhasebe.

ama bana bunları söyleyen insanların

kendilerine dönüp

peki ben ne yaptım o zaman diye sormaması,

bir hristiyanı yüceltme derken

ben müslümanım da ne b.ka yaradım bu davada

hadi bu zamana kadar yaramadım şimdi napıyorum dememesi

çok ironik..

ben şimdi ateşli bir aktivist mi olacağım?

maalesef, maalesef ve maalesef ki hayır..

çok isterdim.

bi de neyi çok istiyorum biliyo musun okuyucu?

bu ziyanın, yıkımın durmasını falan geçtim

rachel'ın müslüman olarak ölmüş olmasını

o kadar istiyorum ki..

biz din kardeşlerimiz için karpuz büyütürken

bir insanlık kahramanının

bir müslümanlık kahramanı olmasını..

ırak'ı işgale giden dostlarına,

amerika'ya yalakalık ve köpeklik yapan

biz de dahil tüm diğer milletlere,

din kardeşi açlıktan ölürken

paramı nerelere harcasam diye düşünen biz aciz müslümanlara karşı

(söylemekten utandım..hadis bile var ulan.)

tek başına kutsal topraklarda

hayatını feda eden bi kadın.

paranı aklamak için

her şehirde bir okul açmak mı hizmet?

oturduğun yerden

dinimiz böyle emretti demek mi?

bak sadece buna gücün yetiyorsa,

o zaman hizmet ehlinin en üstünüsün.

ama çoğumuzun gücünün

çok daha fazlasına yeteceğini biliyorum.

don kişotluğun sökmediğini biliyorum.

israil'den neden daha fazla nefret etmem gerektiğini.

otu çöpü filmlere konu eden hollywood'un

neden sessiz kaldığını.

ara ara rachel'ın yazdıklarını

tekrar okumam gerektiğini.

rachel'dan çok daha fazlasını yapan bazı müslümanların

çok daha acımasızca öldürüldüğünü.

bu kadına ve daha fazlasına borçlu olduğumu biliyorum.

 hayatıma anlam katmam gerektiğini.

bir de bu yazımın prim yapmayacağını,

makyajlı bir surat yerine

rachel'ı gören çoğu insanın

açıp okumayacağını

çok daha fazlasının tanımayacağını biliyorum.

ama yazdım.

bloğumun sağ tarafına koyayım

her gün bakayım

ne arakan gibi olsun, ne suriyeliler gibi,

unutmayayım diye.

ben bu yazıyı,

kendim için yazdım.