varlığından hiç haberdar olamayacağım bazı insanlar; iyi ki varlar..

 

eskiden,

bloğum yokken

(çok eski değilmiş,

yakın zamanmış aslında.)

bloggerı takip ediyoken

insanların diğer bloggerlar hakkında

yazdıklarını okurdum.

 

öyle hoşuma giderdi ki,

vay arkadaş derdim.

tanımadığın birini gülümsetmek,

onun senin hakkında iyi şeyler söylemesi..

 

ne var biliyo musun okuyucu?

bazen

yanıbaşındaki insanlar

seni mutlu etmek için bişey söylemezken

yüzünü görmediğin insan

yüzünü güldürüyo ya;

 

o zaman diyorum ki

 iyi ki yazıyorum.

iyi ki bana benzeyen insanlar varmış

ve iyi ki okuma öğrenmişler(:

sade ve derin demiş ki benim için;

"SEMMMA (Kedi Canını Senin)
Yazdan buyana blog yıldızlarımdan.

En sevdiklerimden ve en güldüklerimden.

Güldürenleri severim,

Semmma aramızdaki bir parça

fazla zekalı arkadaşlardan.

Komik, kara ve beyaz mizah,

kendinle ve dünyayla,

herşeyle alay etme,

hüznü bile öyle sevimli yazıyor ki.

Ve yorumlarını da düzenli okuyorum.

Geçenlerde yazdığı

leopar desenli depresyon hırkası,

domates soslu öpücük,

kendinle alay ettiği o yorumlar

dilimden düşmüyor.

Tüm yazılarıyla bir zeka ve espri fabrikası.

Elbette o yazıların ardında

derin bir duyarlılık, hassasiyet var.

Hayatı gırgıra alanlar

aslında en ciddiye alanlardır.
http://fiyuvfit.blogspot.com/ "

 

 

 böyle zeki,

esprili falan olduğumdan değil.

galiba olmadığım gibi görünmeyi başardığımdan

çok mutlu oldum.

 

şimdi olduğun gibi görün

göründüğün gibi ol

edebiyatı yapacak değilim.

atalarımızın her dediğini yapsak

dam başında saksağan olurduk,

belimize yemediğimiz kazma kalmazdı.

 

mutsuz olduğumda,

mutsuz görünmediğim için iyi geldi bu yazı bana.

normalde güldüremeyeceğim insanları

bloğum vasıtasıyla

gülümsetebildiğim için.

 

herşeyden önce,

yazdığı kadar güzel bi insan olmadığımı

bilmeme rağmen

ona teşekkür etmek istiyorum.

 

(sade ve derin;

sen artık hande yener efekti yaparsın.)

 

teşekkürleer

teşekkürleer

teşekkürleeeeerr