g'mornin bebeyim!

bloğumu son zamanlarda

günlük gibi kullanmaya başladığımın farkındayım.

zaten hep ne yaptığının 

farkında olan bi insan oldum

ama söyleyeyim,

iyi bir halt değil.

insanın annesinin yanına gitmesi çok iyi bişey.

kardeşinin olması da çok iyi bişey.

sonra oraya ananesinin,

babannesinin,

hayattaki tüm dedelerinin gelmesi de iyi bişey.

ama henüz benim hiç fikrim yokken

gelecek temalı on altı saatlik bir konuşma yapmak

paha biçilemez..

kafam bir karıştı okuyucu,

bir karıştı.

söz konusu olan insanları

karşına alıp şöyle şöyle de diyemiyosun ya

işte o kısım çok garip.

bi de hayallerinden vazgeçersen biri için

ve o seni hayal kırıklığına uğratırsa..

iki ucu ballı çubuk.

neyse, dedim ki bu haftanı

öyle yoğun geçir ki

kafanı yorman gereken konular aklına hiç gelmesin.

(arada böyle mükemmel çözümcülüklerim vardır.)

sabahın beşinde kalkıp 

dedemle babaannemle istanbula geldik

babaannem çok gezentidir benim.

halam ona çekmiş, ben de halama.

bi de öyle dizinde battaniyesi

elinde kazak ören babaannelerden değil.

zaten 60 yaşlarında

belki ilerde öyle olur, bilemedim.

ulan nerde en yeni teknoloji

en yeni mutfak aleti

en yeni halı yıkama makinesi

en antin kuntin yemek tarifi,

ben hep bu kadında görüyorum.

hayatıma "bak bak teknolojiye bak"

cümlesini bu kadın soktu.

bir salata yapma seti var,

yeminle içine kendimi sokup

dilimlere ayrılayım istiyorum.

kendinden koku saçan halı yıkama makinesi,

bir kaşık yağla kızartma yapan fritöz,

naysır daysırlar

yüz bin fonksiyonlu masaj aletleri falan

hep bunlarda.

daha silikondan kek kalıbı yapmak

insanoğlunun aklına gelmemişken

 babaannemde şu kalpli kalpli minik olanlardan var.

 

sekizde istanbula iner inmez

dedi bi dolaşalım.

ben zaten dünden razı.

yok, uzaktan gelmiş de 

istanbulu görmek isteyenlerden değiliz.

ikimiz de doğduğumuzdan beri istanbuldayız,

ayda en az bi kez toptan istanbul turumuzu yaparız.

 hiç ihtiyacımız olmadan aldıklarımızı sıralamak istiyorum

-yüzlü kağıt cupcake kalıbı

(evde sanırım bin tane var)

-oov bunun da deseni çogüzelmiş diyerek

yüzlü bir kalıp serisi daha

-aa bunu aldım şimdi babaanne

o zaman kalpli şeker hamurları da yapmam lazım

konsepti bozmasın

hadi ona da kalıp alalım diyerek

üçlü kalpli baskı seti.

adı "kupat" bunların

ama bence çok itici.

ben kendiminkilere benjamin diyorum.

-"çekirdek çıkarma aleti"

 babaannemin bahanesi

misafir gelince çekirdeksiz zeytin yer fena mı olur oldu.

benimki de

aa zaten pastalar turtlar için

vişne atıyorum deepfreeze'e

of bu benim en çok ihtiyacım olan şey.

bi sorsan en son ne zaman vişneli turt yaptın diye

vişne reçeli kullanmışımdır kesin.

söz konusu mutfak eşyası olduğunda

kendini bilmezliğin son noktasıyım okuyucu.

-hiç kolye takmama rağmen

bir yaka kolye.

ama çok zamandır istiyodum

takmasam da iyi oldu.

- iki adet çanta

düşün, arada iki kuşak var

ama aynı çantayı alıyoruz.

benimki böyle parlak değil ama

aynı modelin mat grisi.

çok özelmiş,

google'a koymamışlar.

(bkz: kendini kandırmanın üst sınırı)

ve şimdi aklıma gelmeyen

dünya kadar daha ıvır zıvır.

kafamı dağıtıcam,

çok işim olucak

hiçbişey düşünmicem ya güya;

danışmanım sağolsun dünyanın işini yığdı şimdi.

sanırım işe en mutlu olduğum gün bugün..

uzun bi listenin ardından

ben bi tuvalete gideyim sonra devam edelim dedi,

bir saniye bile düşünmeden kaçtım.

turbolu jet hızlısıyla

öğlene kadar bu işler tamamlanacak,

öğlen bir arkadaşımla öğle yemeği yenilip

sonra başka bir yerde başka bir arkadaşımla buluşulacak.

iki arkadaşa düğün hediyesi alınacak.

sonra eve gidilecek,

yemek yapılacak,

ve muhtemelen temizlik.

daha da sonra

fatemeyle kuracağımız organizasyon şirketi üzerine

araştırmalar yapılacak.

galiba bi de döpiyes almamız lazım,

böyle iş kadınlığı olmaz!