altını çizdim: ve geri kalan herşey - puCCa günlük

bir kişiyi gideceğini,

canını acıtacağını,

seni milyon kez kıracağını bile bile sevmek!

aynen diyetteyken pasta yemek gibi.

sonrası vicdan,

sonrası kendine acıma, kızma,

zamanı geri alsaydım derdi,

sonrası pişmanlık (7)

bazen, ne yaparsan yap,

olmuyor bazen (89)

iki dakikada bir parlatıcımı tazeliyorum.

o da nasıl iğrenç birşeydir,

durup durup saçım yapışıyor,

saçım yapışmazsa sinekler yapışıyor.

ama hala inatla sürüyorum

o cıvık münasebetsiz maddeyi.(90)

sevmesem neden affedeyim diyorum

neden öfkeleneyim ya da

neden sadece ona bağlayayım hayatımı.

ama hatırlıyorum bi yerlerden,

sevgi böyle birşey değildi sanki.

büyüdükçe insanın sevmek olgusu da

değişiyor olmalı

sadece yaşanmışlıklara bölünüyor

ya da ne bileyim

karnımın içinde kelebekler var

ama hepsi o kadar yorgunlar ki

ağrıtmıyorlar bile karnımı (113)

bazen insanların pencerelerine bakıp

bizim gibi yaşayan var mı derdim.

kardeşlerim yanımda olmadığı zaman

çocuk olduğumu unutuyordum çoğu kez (117)

sabah oldu,

haftasonu olmasına rağmen erkenden kalkıp

hemen giyindim

kahvaltımı yapıp elime aldım hediyelerimi

annemi bekledim.

öğlen geçti,

şimdi gelecek dedim gelmedi.

kapının orda sürekli bekledim, gelmedi.

her çıtırtıyı o sandım, gelmedi.

akşamüstü oldu, saat sürekli geçiyordu,

gelmedi.

içimden yüze kadar sayacağım dedim,

gelmedi.

artık hava kararmaya başladı,

gelmedi. (118)

sonra aslında bu caminin

benim eğlenmem dışında bambaşka 

bişey için varolduğunu hatırladım

burada Allah'a yakındım,

okul müdürünün odası gibi bi yer.

istediğin kişiyi müdüre ispitle,

gitsin ağzına etsin. (131)

dünyanın en saf kızıydı

her türlü kandırıyordum onu,

ne desem inanıyordu

hiç sorgulamıyordu bile...

şimdi de öyle,

içeri girsem misal

"abdullah gül aradı yarın akşam

köşkte yemek varmış gelin diyor" desem

hemen "aa ne giycez yaa biz" diye atlar.

hiç lan bu kız yalan mı söylüyo diye düşünmez. (138)

kahvaltıya gitmek için hisar'a doğru

yola koyulduk bu sabah.

gittik, her zamanki gibi

birileri doysun da kalksın diye beklemeye başladık.

bence bu kahvaltı mekanları

zenginlerden intikam almak için yapılmış.

adamlar paralarıyla rezil oluyolar yahu.

etrafımız sağlı sollu güneş gözlükleriyle oturan

valeye asgari ücretin

onda biri bahşiş bırakan

tiplerle dolu.

ama gel gör ki içeri alınmıyolar (159)

hiçbişey gözüme güzel gözükmüyor,

birşey giyiyorum

petek dinçöz'le program sunsam

kimse yadırgamaz.

o derece alaturka bi kıyafet.

başka bişey giyiyorum,

yıldız tilbe ile sahneye çıksam kimse

bunun ne işi var orda demez,

o derece paçoz bişey.

biraz resmi olayım diyorum,

bakıyorum vergi dairesi memuru gibi olmuşum.

havalı durayım diyorum,

bülent ersoy'un etek fırfırına benzemişim.

hiçbişey beni memnun etmiyor. (165)

insanın yüzünün terlemesi kadar korkunç bişey yok.

yazın işkence resmen.

makyaj yapsan

yağmurda ıslanmış

aysel gürel gibi olursun. (167)

daha kolay unutmak..

unutmak zaten başlı başına

kendi içinde çelişen bi eylem.

unut diyor önce.

sonra unut-ma.

önce unuttuklarını sana hatırlatıyo,

emir vererek üstelik.

ardından da unut-mak diyor.

kafan allak bullak oluyor,

ne yapman gerektiğini anlayamıyorsun. (194)

adam gitti maç özetlerini açtı

lan ben bi diziden sonra özetini izlesem

ne mallığım kalır, ne kültürsüzlüğüm,

ne gerizekalılığım.

ama erkekler maçtan sonra öle bite

bi de yorumları izliyolar.

neyine izliyosun?

sonucu değiştiricek mi izlemek sanki? (257)

bi zaman geriye alınmaz, anı kalır.

bi söylenen söz alınmaz, acı kalır. (263)

suratı hep aydınlık.

hüzünlü hayal etmeye çalışıyorum herifi,

ıı ııh olmuyor.

kenan doğulu'nun slow kliplerinde öyle ya,

 herif aşk acısı çekiyor,

karı bunu terk etmiş gitmiş.

adam hala pişmiş kelle gibi sırıtıyor. (274)

elektrik süpürgesinin en güzel yanı

o fiş şeyine basınca kendi kendine

uuurrpp diye içe çekmesi sanırım.

biraz eğlenince, iki üç kez o uuurrpp çekişi yaptım

bozuldu. (310)

yukarı çıktım,

kapının ordan anneme seslendim

gitme dedim.

"kapıyı açarsan gitmem,

ben sizi nasıl bırakabilirim,
yemin ederim gitmeyeceğim

gidersem sizi de götürürüm zaten.

ne olur kapıyı aç,

yalvarıyorum sana.

annenin ölmesini ister misin?

şu an ölüyorum.

kapıyı açmazsan öleceğim çünkü

yalvarırım boncuğum aç kapıyı" dedi.

bi daha sordum,

"gitmeyeceksin değil mi?" diye.

"asla" dedi.

kilidi çevirdim, kapı açıldı.

açıldığı gibi beni elinin tersiyle yere bi itti,

kafam diğer odanın kapısının kulbuna çarptı.

hiç bana bakmadan merdivenlerden indiği gibi

dış kapıdan çıktı ve gitti. (358)

hemen bizim kızları aradım

dedim bu kez iş ciddi

ev yakmaya gidiyoruz.

diğer ev basma olayımızdan sonra

sanırım biraz akıllandılar ki,

bunu kabul etmediler.

bir de bana bağırıp telefonu kapattılar. (361)

bu bizim ilişkimiz değil,

onun ilişkisi de ben yanındaki elemanıyım sanki.

onun canı isterse çıkabiliriz,

onun canı isterse yemek yiyebiliriz,

onun istediği programı izleyebiliriz,

o eğlenirse eğleniriz,

hayatımız sadece ona endeksli (367)

ceri'nin gitmek istediği yer,

ceri'nin siniri,

ceri acaba bugün neyi sevmeyecek,

ceri acaba bugün kimden hoşlanmayacak

ve bugünü bana zehir edecek diye düşünmekten

kendimi tamamen unuttum.. (378)