g'mornin okuyucu ve dünyanın bütün kuşları!

g'mornin okuyucu!

naaber?

bu sıralara kuşlarla aramda bi savaş var.

 her sabah annemin diğer çocuğu

evin muhabbet kuşu yosun'un

cikidi cikidi ötmesiyle

uyanmaya zaten alışmıştım.

birinin ona horoz genleri

enjekte ettiğinden şüphelenmiyo değilim..

(bkz: insanın bisürü biyolog arkadaşı olması)

ama..

herşey dedemin papağanı cabbar'a

patlıcan yedirmeye çalışmamla başladı.

kendisinin içli köfteden salata sosuna

çok geniş bi beslenme yelpazesi vardır.

nasolsa herşeyi yiyo diyerek

patlıcan kızartması uzattım.

bunun hayatımın hatası olduğunu nerden bilebilirdim?!

hayvan öyle bi haykırdı ki

kıyamet kopuyo sandım.

eminim o anda sokaktaki insanlar

ellerini gözlerine siper etmiş

başlarını gökyüzüne çevirmiş,

bir göktaşı düşmesini

veya superman'in gelmesini falan bekliyodur.

galiba bu çığlıkla kendisi

dünya kuşlarına

"olm bu kıza dikkat edin

çok tehlikeli lan bu"

şeklinde bi mesaj iletti.

bazı kindar kuşlar da

(varolduklarını engribördzden biliyoruz.)

"intikamını alıcaz abi"

moduna girdi.

 başka sebep olamaz.

olayın ertesi günü

fateme'yle beşiktaş'tan okula gidiyoruz

aa koluna kuş muhabbet etmiş dedi

sonra işin içinden çıkamadık..

pardesümün eteği, beli, sırtı..

o günden sonra,

ne zaman güzel bişey giyinsem

kuşlar umumi tuvalet sanmaya başladı.

şans diye de kandırmış uyanıklar

ben de kuşların üstüne kusayım

olm bugün çok şanslısın ehehe diyeyim o zaman?!

bu kesinlikle bi komplo.

sen hiç başka kuşun üstüne

hacet eden kuş gördün mü okuyucu?

niye insanlara?

hep amerikanın oyunu bunlar.

neyse.

rüyalarıma crow filminin kahramanları

sırasıyla girer oldu.

kuzgunlar mı dersin kargalar mı

pis pis bakan baykuşlar mı..

okulda odamın camının önünde

bi çingene kuş vardı geçen dönem,

cicicicicicicicic diye

bütün gün beynimi yiyodu.

şimdi arkadaşlarıyla orda kamp kurma kararı aldı.

 tel bağlasam

seslerinden enerji üretirim.

iyi ki üniversitede zil olayı yok da

millet bunları duyup

zil çaldı diye dersten çıkmıyo.

son olarak geçenlerde

eminönünde fıtı fıtı yürüyen güvercinlerden biri

çotankkk diye

göğüs kafesime çarptı!

burdan kendisine soruyorum;

o yükseklikte uçmanın amacı neydi?!

(yok, 2.20 falan değilim.

o alçaklık desem daha münasip olurdu.)

çarptığı anda kendisinden

"cabbar abi, görev tamam"

gibi bi ses duymayı bekledim,

e eh. gizliliğinden taviz vermedi.

şimdi özetle ben kendilerinden özür diliyorum.

kuşlar;

bloğumu takip ettiğinizi biliyorum.

affedin, sosori.

şu hediyemi de kabul buyurun;

ya şimdi hediye ettim de

niye bunu kabul etsinler..

mantıksızlığın üst sınırı.

"nasıl ki evlerin odaları varsa

nasıl ki kuşların yuvaları varsa"

evet, kuşlar yuvada yaşarlar

evler odada.

bu.

"aşkım sakın sen kuşlara uyma"

kuşlara uymayı düşünecek kadar

beyni kuşbaşı et dolu insanı

sen kendine niye eş tuttun?

 

şu kısım hakkında

eyyorlama bile yapmıyorum:

"kuşlar!

sen kuşları boşver.

evleeeeeerrr!!"

 yoksa yaşar'a olan hınçlarını

benden mi çıkarıyolar o.O