öncelikle,
kurban katliamdır diyen
hiçkimsenin bu yazıyı okumamasını rica ediyorum.
çünkü bu yazı,
sizler için yazılmadı.
(et yemeyen,
etrafındaki insanları incitmeyen,
herşeyi kendi inancına göre yaşayan,
ve müslümanlara saygı duyduğu halde
yine bir hayvanın kesilmesine karşı duranları
tenzih ederim.)
bu grubun dışında kalıp
kurbana cinayet gözüyle bakan kişi;
hala yazıyı okuyorsan
bilmeni isterim ki seni iyi tanıyorum.
öncelikle tatlım,
evinde salam sucuk yerken
hatırlaman gereken bişey var;
onları nükleer tesislerde
atom çekirdeğinden üretmiyolar.
özel günlerinde gittiğin restoranlarda
oturup pırasa yemediğini biliyoruz.
uygarlık saydığın bu eylemde
bir tabak et yemeğine
bir dana parası verip
aşçıbaşına methiyeler düzerken,
o yemeğin hamurdan yapılmadığını da
göz önünde bulundurmalısın.
son olarak,
etrafındaki insanlara öküz gibi davranan,
kıran, geçiren bi insansan;
kurban edilen hayvanla
empati kuramayacağının
zaten farkındayız.
yani senin derdin o hayvanın can acısı değil;
sen istiyosun ki
bana yediğimin de bir canlı olduğunu hatırlatma.
bitkiler için bu tepkiyi vermiyo olman bile
bunun kanıtı..
"göz görmezse gönül katlanır"
diyen senin atandı, biliyorum.
sana dokunmayan yılan bin yaşamayacak.
ve kimse
afrikada, filistinde, suriyede
canları alınan insanlara da
aynı tepkiyi vermediğin sürece
söylediklerini dikkate almayacak.
"ay dayanamadım" diyip haberleri kapatarak
izdivaç programı açan kadın sussun lütfen
kurban konusunda.
çocuğuna amerikan kültürünü
çizgi filmlerle, kıyafetlerle
türlü çeşit numaralarla
empoze eden anne de sussun.
bi tek ben mi konuşayım?
hayır.
sayfanın üst sağ köşesinde x var bak,
beğenmediysen bas
sen de beni sustur.
devam mı edeyim?
peki.
kurbanın kültürel,
sosyal bir açıklama olmasını da beklemesinler;
bu tamamen inanç meselesi.
neyse,
eğer herşeyi inancımıza göre yaşayabilseydik
kurban bayramında
et dağıtılabilecek komşular olmazdı,
bu benim fikrim.
ve eğer
ayakkabısı olmayan,
çocuğunun ihtiyacını göremeyen,
her akşam aynı yemeği yemek zorunda olan
bir komşumuz varsa;
onun bir günlük
protein ihtiyacını karşılamanız,
vicdanımızı çok da rahatlatmamalıydı.
aslında problem burda başlıyo,
etrafında iyiliğe muhtaç çok insan vardır
ama güvenmeye kimden başlayacağını bilemezsin.
çünkü bize
iyiliğin "sadece hak edene" yapılacak
birşey olduğu empoze edilmiştir.
kapısını çalıp
bir ihtiyacın var mı diyeceğin insan;
kürt, laz, dedikoducu,
çirkin, yalnız, şımarık... olmamalıdır.
çünkü allah parayı pulu
yalnızca MÜKEMMEL kullarına verir,
paylaşsın diye değil,
hak ettiği için.
çünkü allah
seni varlığınla imtihan etmez,
onu yoklukla imtihan eder.
hak etmiştir,
gebersin pis kürttür.
çok konuşmasın gevezedir.
aman bulaşma hafif kadındır.
(kürt değilim, geveze değilim,
hafif değilim.
yalnızca örnek verdim,
gocunmuyorum.)
kurban kesmenin amacı
yardımlaşmak değil mi?
bi vesile olsun,
insanların gözüne parmak sokmadan
yardımlaşalım demek değil mi?
bana mı yanlış öğrettiler
yoksa
buzdolabına tıka basa et dolduran teyzeye mi,
ben en güzel gözükmeliyim diyen kıza mı,
bayram ziyareti yerine
sevgilisiyle adalara giden adama mı?
bi yerde bi tuhaflık var ama
çözemedim okuyucu..
bu bayram
hassas çocuklar kurban kesimini izlemesin,
dini görevler çocukları dinden soğutmasın.
kesmeden önce
hayvanlara öküz gibi davranan adamlar
hastalansın, gidemesin kurban kesmeye.
ya da ahirette o kurbanın kırılan bacağı..
neyse ya ben bişey demiyorum,
acıtmayın hayvanların canını.
her kurban bayramında olduğu gibi
yine yağmur yağsın..
insanlar ilk kavurmanın ne zaman pişeceğini değil
daha fazla kimle paylaşabileceklerini düşünsün.
özetle,
bu bayram hayvanlar için de
insanlar için de
gerçekten bayram olsun.
insanlar kesilirken kafasını öte yana çeviren
ama kurban söz konusu olunca
inananları vicdansız ilan eden
samimiyetsizler de
azalarak yok olsun.
benliğimizi kurban edebilmeyi öğrenelim.
yazıyı da nihat genç noktalasın:
"kurban tarihin en büyük geleneklerinden biri,
dünyanın en büyük törenidir.
bugünkü kurban bayramı ise allah'ın
insanlığa barış çağrısıdır.
ve bu kurban kesiminin altındaki anlamları
insanoğlu henüz keşfedememiştir.
belki de birbirini kesen,
birbirini doğrayan,
birbirini soykırımdan geçiren insanlığa
allah şunu diyor; "kurban kesin".
kurban
belki de
insanın çok içindeki şiddetle ilgili.
insanoğlu soykırımdan
vazgeçemiyor.
bu insan bedeninin
ya da insan evladının bir arızası mı?"
nihat genç.
nihat genç.
çok güzel yaklaşmışın HELAL OLSUN
YanıtlaSilniyetim helal olsun almak değil, ama teşekkür ederim..
SilTakdire layık bir yazı..
YanıtlaSilburda takdir düşünmek manasındaysa, benim için kesinlikle öyle..
SilBen iki arada bi derede sıkışmış bir insan olarak okudum yazıyı. Aslında benim kurban kesmeye olan itirazım tamamen yanıtlanmamış sorularım kaynaklı. Yoğusa et yerim. Et candır. Yardımlaşmak da candır, ona da itirazım yok. İşte ben dengesiz olduğumdan zaar bu hususta fikirlerim netleşemedi. Ama genel olarak şöyle bişey olsun istiyorum -geçen bayram da yazmıştım- : KOYUNLAR ÖLMESİN AMA ET YİYEBİLELİM!
YanıtlaSiliyi ama tatlım biz kurbanı et yiyelim diye kesmiyoruz ki, o koyunlar her halukarda ölüyo. sen de o her halukardan bahsediyosun sanırım, du bakalım sorularını belki zamanla yanıtlarsın(: vicdanın elvermiyo dimi seni mutlu eden şeyin bi hayvanın canına mal olmasına?
Silbu noktada benim için inanç devreye giriyo. yasin suresinde buyuruyo ki; biz insanlar için hayvanları yarattık, onlardan binekler yapsınlar ve bir kısmını da yesinler diye. yani ben hayvanı insanın emri için yaratan bi rabbin, insan onu yesin diye kesilirken canını acıtacağına inanmıyorum.
he dersin ki vicdanını rahatlatıyosun, kendini kandırıyosun bebeyim. belki..
İvet her halukardan söz ediyorum. Senin de dediğin gibi "kurban katliam" diyip yemeğe saldırmak çok saçma. Evet kurbanı et yemek için kesmiyoruz o da her halukar içindi :D
Silİçimden geçenleri ve bu konudaki düşüncelerimi okadar güzel ifade etmişsinki çok teşekkür ediyorum bunun için..
YanıtlaSilben teşekkür ediyorum, yalnız hissettirmediğin için(:
SilHayvan kesimini, canlı canlı kız çocuklarını gömmekten daha vahşice görenler var malesef,motorlu bıçaklarla kesilenler hiç acı çekmiyo ama;dualarla,tekbirlerle usulünce kesilen hayvan pekbir acınası oluyo...
YanıtlaSilNeden'dir bilmiyorum benimde senin gibi bi düşüncem var ya da ailemce bana empoze edilen de diyebilirim;bende hayvanlar kurban edilirken acı çektiğine inanmıyorum-keza bebek ve şehitlerinde...
He herkez inanmak ya da kesmek zorunda değil ama,bu dini vecibesini yerine getirenleri de yadırgayacak konumda değil, o kadar ...!
iyi ki sana bu fikri bu şekilde kazandırabilecek bi ailen var, ve umarım ben de öyle ailelerden birini oluşturabilirim..
Silo belki yanlış olmuş orda..
YanıtlaSilben haklı olduğumu biliyorum.
SilBiraz geç okudum ama yüreğime dokundu yazın. İçimden geçenleri benim asla anlatamayacağım kadar güzel yazmışsın. Çok çok güzel bir yazı olmuş.
YanıtlaSilestağfurullah, biraz sıkıntılıydım bu konuda..
Sil