13.11.12

elimden gelseydi.

bugünü geri alabilseydim.
bu haftayı.
bu ayı.
ömrümün son on yılını.

ve keşke annem bana
konuşmak, yürümek yerine
doğru insana değer vermeyi öğretebilseydi.

babam onun karşısında dik durmayı,
yüzümü eğmeden.

heyecanımı sadece beni önemseyen insanlarla
paylaşabilmeyi öğrenseydim.

keşke bu kadar iyi niyetli olmasaydım.
herkesi kendim gibi sanmasaydım.

istenmediğime daha erken ikna olabilseydim.
benim için iki adım atamayacak insan için
nefsimi terbiye etmeseydim.

zamanımı sadece "helal olsun"
diyebileceğim insanlar için harcasaydım.

bu kadar ağlamasaydım.
keşke biraz nefes alabilseydim.

 keşke
bugünü geri alabilseydim.
bu haftayı.
bu ayı.
ömrümün son on yılını.








28 yorum:

  1. Yanıtlar
    1. kış. nefes alamıyorum.

      Sil
    2. Her ameliyat acili gecer,dualarimdasin.

      Sil
  2. Aslında bir "terazi" olarak bunları anlaman-gerçekleştirmen- o kadar da zor değil ama :)

    YanıtlaSil
  3. keşke bu kadar ''keşke'' demesen
    belki de sen doğru olanı yaptın
    kendini niye bu kadar suçluyorsun

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok değersiz hissettim. kimi suçlayabilirdim ki..

      Sil
  4. Adsız07:59

    Canım benim ya..Keşkeler hayatımızda hep var..Acı, hüzün, üzüntü diz boyu..Ama sen hayata her ne olursa olsun güzel bakabilen ve güzel görebilen yani seni tanımasamda hissettiğim iyi insanlardan birisin..Hep böyle kal..Hep dimdik ayakta kal..Bi de yanağını uzat bakalıımmm!!! :):):)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. uzattım, bi tokat at da kendime geleyim..

      Sil
  5. O dediklerini insana ne kitaplar, ne büyükler öğretiyor.
    Yaşamadan asla bilemiyorsun. Her seferinde bana bir şey olmaz deyip kendini unutuyorsun, sonra da çok acı bir şekilde hatırlatıyorlar sana..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok acıymış. hayal kırıklığı tüm fiziksel acılardan daha kötüymüş. insan insana bunu yapar mıymış?

      Sil
  6. Aman mayyak! Ne annen öğretebilir bunları sana ne baban ne öğretmenin. Bunu sana ancak o "senin için iki adım atamayacak insan" öğretecek. Gerçi öğreniliyor mu o da ayrı bir mevzu. Yok anam, öğrenilmiyor. "O" her kimse işte, farklı bedenlerde tekrar tekrar karşına çıkıyor ta ki sen "gerçekten" kendini korumayı öğrendiğin zamana kadar. Sonra sıfat değiştiriyor "müdür" oluyor, "iş arkadaşı" oluyor ama birileri hep senden bir şekilde faydalanmaya çalışıyor. Sana susmayı/katlanmayı/hakkını savunmayı/cıngar çıkarmayı... öğretiyorlar.
    Sen yeter ki kendinden emin ol. Bunların geçici olduğunu bil. Kendini herkesten çok sev. Sevemediğin zaman söyle ben severim :P
    İYİKİ bugünü geri alamıyorsun.
    bu haftayı.
    bu ayı.
    ömrünün son on yılını.
    ÇÜNKÜ onlar olmasaydı sen de olmazdın. Sen "sen" olmazdın.
    33 senelik ömrümde neler yaşadım, unuttuğum (ama harbi beynimin sıfırlandığı) tam 4 senem var benim. Arada bir beynimde çakan flashback gibi görüntüler dışında 1998-2003 arasını hatırlamıyorum. Ne kadar acı biliyor musun?
    "KEŞKE" yok. (Keşke = Boşunalık) Boşnaklık değil bo-şu-na-lık :P
    Seni seviyorum.
    Hepsi geçecek. Acıtacak ama geçecek. Doyasıya yaşa acılarını ki ileride doyasıya mutluluklarını yaşarken "Ulan çok güldüm, çok ağlamayayım sakın" deme :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. iyi ki varsın. vakit ayırıp attığın mail için minnettarım. tüm kalbimle..

      Sil
    2. Tüm kalbimle, ruhunun ensesine bi şaplak atıp "Şalak şeniiii" demek istiyorum (:

      Sil
    3. ruhumun ensesi yok ya. natır damın kamburu benim ruhum. bööğğll diye şarkılar söylüyo falan.

      Sil
    4. O diil de natır damın kamburunun mizikalini seyrettin mi? Oyiii... Negzeldi.

      Sil
    5. üç milyon kez. garou'ya çok aşığımdır ben. te lise zamanlarımdan beri. kepçe kulaklarına, dev gibi sırıtmasına falan.. danyel lavu'yu da çok severim. ne rahatlatıcı bi sesi var.. ama petğik fiyoği'en hazzetmem. italyan küçük emrahı.

      ünüverste birdeyim; nihal diye bi arkadaşım var(ki kendisi hala var, kekliğim.) bana dönüp dönüp diyo ki sema senin dinlediğin pörl diye bişey vardı neydi. ben bunu pearl olarak algılıyorum, inciye bağlıyorum falan..

      günler sonra tekrar dinlerken rastladı kız, işte bu ulan dedi.

      (bkz: insanın zırlamaktan beynine kan gitmemesi ve abuk subuk anılarını hatırlaması)

      Sil
    6. Daniel abim sahneye çıktı. Hani bi de peder kostümü giymiş kara kara. "Allah'ım" dedim! Bu neee? Ne tür bir mahluk?
      Bir de Sneyp'in pelerinini böööle havalandırarak sınıfa ilk girişi.
      Ay bi de Aragorn'un handaki pencere pervazında ilk görünüşü...
      Ha tabi bi de Yunus'un takım elbiseyle elindeki çiçeği bana sunduğu an. :D

      Sil
    7. quasimodo kılığında bile görkemini saklayamamış garou.
      sliterin iksirleri ve yağlı saçlar.
      aragorn'un arwen'e bakışı.

      Sil
    8. Çok güzel film izleyesim geldi ama ortasında sızıp kalıyorum filmlerin. Dün Avatar-Son hava bükücü vardı -ki hastasıyımdır, uyumuşum daha su bükmeyi çözemeden... :S

      Sil
  7. Yaşamı olduğu gibi kabullenerek olabildiğince tadını çıkratmayı dene.. inan değmez üzülmeye...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. biliyorum. ama henüz hazmedebilmiş değilim..

      Sil
  8. ZeyneP çok iyi yazmış üstüne fazla bir söz diyemem ancak sonuna kadar katılırım

    YanıtlaSil
  9. Zeynep hanım çok güzel özetlemiş :)
    Şimdi üzül,ağla, tepin,aptallığına(tırnak içinde) .) yan ammaaa yarın unutacaksın güzel insan.

    YanıtlaSil
  10. :)) ucu açık yarııın :)))) Allah isteyeni geri çevirmez.Ona sığındın mııı?Hoooop....

    YanıtlaSil

 
;