bütün ayakkabılarımı verebilirdim.
bütün kitaplarımı.
mutlu olduğum tüm anları.
gözlerimi bile verebilirdim
sırf şimdi bu kadar üzülmemek için.
bu zamana kadar
mutlu olsunlar diye verdiğim tavizlerin hepsini
en baştan bi kere daha verebilirdim.
ne kadar akıllanmamışım
görüyosun dimi okuyucu..
Bazen mutlu olmak için değişmek zorundasındır. Maalesef.
YanıtlaSilpolyanna
polyanna olamadim..
Silmerhaba ben morcolombre, Dino Buzzati'nin colombre öyküsünden esinlenmiş bi kadın.neyse işte garip durmasın diye açıklamak istedim.blogunu uzun zamandır takip ediyordum ve yazdıkların çok güzel,tebrik ederim.sana dua ediyorum geçmesi için,kalbinin iyleşsin,zihnin durulsun diye.
YanıtlaSilcok tesekkur ederim..
Silve gerçek bir teselli bir umut:İnsana ne yetebilir? 'Ben size yetmez miyim?(...)' Kuran,39:36 ve sonra '(...)De ki:Allah bana yeter.' Kuran,39:38.
YanıtlaSilinsan hiçbir şeyi unutmuyor gerçekten unutmak diye bişey yok.şimdilerde zaman geçmek bilmese de aslında geçiyor.ve bu süreci atlatınca sorgulamlar azalınca,akıldaki sorular sessizleşince kendni daha net tanımış oluyorsun.yeni sınırlar tayin ediyorsun, gerçek acıyla tanışmış biri olarak yola devam ediyorsun.çünkü aşk ve ölüm insanın en temel acılarındandır ve bizi bambaşka biyere taşır.sana dua edeceğim,yeni yılın hayırlı olsun sana huzur ve sükunet getirsin.
YanıtlaSilamin..
SilBak, şimdi bütün üzgünlüklerini ver hayata, o da sana ileride karşılık olarak "çok mutluluklar" versin tamam mı?
YanıtlaSil(Bu arada 40 numara giyiyorum :P)
keske..
Silevet 'aynalar koridorunda aşk' ismine beni hayran bırakan kitap...sana dua ediyorum.
YanıtlaSilçok teşekkür ederim. allah razı olsun. dua edenlerin, feraha kavuşturanların çok olsun. hatta feraha kavuşmayı gerektirecek sıkıntılı durumlar vermesin allah; o daha mantıklı bi dua oldu benim için.
Sil