26.11.12

böyle de çalışmaktan mutlu olmak.


işi bitememek nefis bişeymiş okuyucu.

okulda hoca,
öğrenci,
çalışan namına kimse kalmadığında
(akşam öğrencileri ve hocaları var gerçi..)
 hala bişeyleri bekliyo olmak
paha biçilemezmiş.

hastalıktan geberiyorum,
nefes alamıyorum,
gözlerimi kapattığımda bi daha açmak istemiyorum
ve beynimden dışarı çıkmak isteyen
40 derecelik bi ateş var.

ama ben okulda
otoklavın soğumasını bekliyorum.
ve bu durumdan da çok mutluyum.

neden?
bi sor neden?

çünkü,
iki senedir bekleyip de
bi türlü konu beğenmediğim,
danışmanımın beynini yediğim,
sonra da ben bu kadar bekledim
olmaz daha kapsamlı bişey isterim diyip
baş belasına çevirdiğim tezime
başlamış bulunuyorum.

luna bana tez yazıyorum demişti de
oov o günleri görür müyüm demiştim;
gördüm luna!
tank bizim oldu!

 minimum üç saat daha çalışmam lazım
bodrum katında bi laboratuvarda.
ben ki zamanında
istanbul üniversitesinin beşyüz metrekarelik
lablarını beğenmemiş insanım,
bu duruma
nasıl mutluyum anlatamam.

manyak mıysam neysem.
 



 

13 yorum:

  1. Adsız18:49

    gerçekden çok alemsin :) neden mutlu olacağın belli olmuyor :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. öyle mutlu olmak için altın kemer bekleyen insanlardan değilim ya(:

      gerçi beklesem nolucak. bana altın kemer alınmaz ki. sıfır beden değilim neticede. yazık insanlara da.

      Sil
  2. Kolay gele bacım:D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. uu sağol yevrum:)

      Sil
    2. uu demişken,
      uu uu uu uu muuvs layk jeggır!

      Sil
  3. Adsız22:07

    geçmiş olsun ve kolay gelsin :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok teşekkür ederim, kolay geldi ama geçmedi(:

      Sil
  4. Terazi kadını işte, neye mutlu olacağı belli olmuyor:)
    Kolay gelsin dileklerimle:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. he yav terazi olduğumdan galiba..

      Sil
  5. Ay heycanlandım!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. seni de görücez inşallah(:

      Sil
    2. Daha çok heycanlandım *.*

      Sil
    3. helecandan gözüne uyku girmiyo dimi ehehe(:

      Sil

 
;