ne olurdu? bunlar olsa ne olurdu?!

house bitmeseydi.

leyla ile mecnun'a ezgi asaroğlu geri dönseydi.

anne üçüncü çekmeceden

merdaneyi verir misin demek yerine

"kuşkonmazlar doğranıp

dömiglasta sotelendi mi" diye el çırptığım

profeşşınıl bi mutfakta

şef sıfatıyla yemek yapsaydım.

mandalina bu kadar şirin bi meyve olmasaydı.

pürüzsüz donutlar yapabilseydim.

sıçramayan kızartma yağı üretilseydi.

ayakkabılar bedava olsaydı.

şimdi tatile çıkabilseydim.

kuala lumpura mesela.

hayat bi hafta öncekinden daha güzel olsaydı..

(ki olabilirdi)

bütün şehirlerin içinden deniz geçseydi.

kırılır mı acaba diye düşünmeden

herkese herşeyi söyleyebilseydik..

biri yarın sabah masama

bacillus mucilaginosus bıraksaydı,

uğraştırmasaydı beni.

midem bulanmadan üç kilo

patates kızartması yiyebilseydim.

tekrar resim yapmaya başlasaydım..

geceleri açık havada uyuyanlar

üşümeseydi.

hiç ibadet borcumuz olmamış olsaydı..

ağaca çıkıp erik toplasaydım.

hatta bütün sene erik mevsimi olsaydı..

 erik demişken;

fırat gibi bi oğlum,

aytek gibi ikinci bi oğlum olsaydı;

evde sıkılmaya fırsatım kalmasaydı.

sabahları çay tv izleyip

hop bico hopla bico eşliğinde

dans ederken,

öğleden sonraları komedili film şakaları yapsaydık.

model hamuru denen şey

on dakkada kuruyabilseydi.

dünya gözüyle el classico izleyebilseydim.

(tamam, brezilya konusunda

sürekli bi kafa karışıklığı yaşıyo olabilirim.)

önyargılarımızdan kurtulabilseydik.

tek kaşımı kaldırabilseydim.

bence bana çok lazım.

biber gazı etkili bakışlarımın

etkisini artırabilmek için.

ama naparsın,

genetik bi özellik..

az önce o ses türkiye'de

nur cennet uçar isimli kızı izlememiş

ve dahi kınamamış olsaydım.
(töbe töbe allam)

ben öldükten sonra okusunlar diye

tanıdığım herkese mektuplar yazsaydım.

bıyıklı kurabiye kalıbı bulsaydım artık be..

bilek kısmı bol olmayan

çizmeler de üretilseydi.

her sabah türk kahvesi yapanım olsaydı

(hayır tatlım, makine değil.)

tim burton benle tanışmak isteseydi.

 

 herkes bi kendi olsaydı.

üç saat uyku yetseydi..