mim!

şanslı kedi mimlemiş, bana da cevap vermek düştü:)

1) Yemek olsam ne yemeği olurdum?

 yaprak sarması.

zahmetli..

2) Müzik aleti olsam hangisi olurdum? 

ney

3) Araba olsam hangisi olurdum?

Elbette juke! asi çocuk!

4) Aylardan hangisi olurdum?

Eylül. Tartışmasız.

 

5) Ayakkabı olsam hangisi olurdum?

 bootie!

6) Kıyafet olsam hangisi olurdum?

bluz olurdum sanırım. şifon, dantelli, fistolu falan.

vintage ya da, bebe yakalı.

 7) Renk olsam hangisi olurdum?

Kahverengi!

kahve dururken başka neyin rengi olma isteyebilirim ki..

8) Hayvan olsam hangisi olurdum?

baykuş(:

9) Şu an okuduğum kitabın 137. sayfasında neler var?

sıkıca tuttu."olduğun yerde kal, werner, ambulans gelene kadar." kafasını kaldırdı ve başıyla onu onaylayan üniformalı polise baktı.

"ambulans yolda, Herr Kriminalhauptkommissar."

"onu yakaladığında Olsen'in yerinde olmak istemezdim, şef." dedi Werner. Fabel, werner'ın bakışlarının eskisi kadar bulanık olmadığını görerek rahatladı,ama gözleri hala tam canlanmamıştı.

"Üstüne bastın!" dedi Fabel, "Hiç kimse ekibimden birini hırpalayamaz."

"Onu demek istememiştim" Werner hafifçe gülümsedi ve Fabel'in parçalanmış cekedini işaret etti."En sevdiğin ceketlerden biri değil miydi bu?"

Son köşeyi çok hızlı dönmüşlerdi. Anna'nın üzerinde her zaman giydiği deri cekedi vardı, ama bacaklarını koruyan yegane şey kot kumaşıydı ve son dönüşte dizi neredeyse asfaltı sıyırıyordu. Anna, Olsen motosiklet kullanmayı tamir etmeyi bildiği kadar iyi biliyorsa, ki bu yüksek bir ihtimaldi, adamı gözden kaçırmamak için bile tam gaz gitmesi gerektiğinin farkındaydı. Anna'nın başında kask yoktu, güneş gözlükleri bile yanında değildi, bu yüzden düzlükte hızlanırken giderek şiddetlenen rüzgar karşısında gözlerini kısmaya mecbur kaldı. Profilini küçültmek ve rüzgardan mümkün olduğunca korunabilmek için yarış rüzgarlığının arkasında aşağı eğildi. Yol, rafineriyi çeviren teller boyunca devam ettiği ve trafik olmadığı için gazı sonuna kadar açtı. Hohe-Schaar-Strasse'ye fırlamış, bir MErcedes'in fren yaparak yoldan çıkmasına neden olmuştu. Olsen, Reiherstieg üzerindeki köprüden gürleyerek geçerken, Anna uza mesafede bir an kırmızı bir parıltı gördü ve takibe devam etti. BMW altında kükredi ve genç kadın bir sonraki viraja kalan mesafeyi hızla ölçtü. Hem Anna'nın hem de kardeşi Julius'un motosikletleri vardı ve hafta sonları birlikte sık sık gezilere çıkarlardı. Fransa'ya, Bavyera'nın aşağılarına, hatta bir keresinde İngiltere'ye bile gitmişlerdi. Ama sonra, ikisinin de işleri onlardan daha fazla zaman ve enerji istemeye başlayınca bu geziler de seyrekleşip kısalmıştı. Julius evlenince de tamamen vazgeçmişlerdi. Anna bir yıl öncesine kadar motorunu elden çıkarmamış,ama sonra bir arabayla takas etmişti. O günlerin te yadigarı Anna'nın her gün işe gelirken giydiği, üzerine büyük gelen deri ceketti.

Anna yavaşladı,usulca frenlere yüklenerek düzlüğün sonundaki keskin viraja girmeden önce süratini düşürmeye çalıştı.Virajın

 Aman yarabbim! bi sayfasını yazarken sıkıntıdan patladım yazarı ne kadar sabırlıymış!