helöööö!
kimsenin gelmediği, gelip de görmediği,
görüp de okumadığı bloglarınız yerlerinde duruyor mu?
kimsenin birbirini tanımadığı ama hediyeler gönderdiği,
mail atıp hal hatır sorduğu,
şöyle yazmışsın ya canın sıkkın gibi dediği yazılarınız ne kadar tozlandı?
yazmaya elinizi götürmeyen meşgalelerinize,
bunalımlarınıza, bezginliklerinize değdi mi?
benim değmedi anacım.
ben kendimi aylaaar yıllar sonra
gecenin bir yarısı
açayım şu bilgisayarı da bir derdimi dökeyim derken buldum.
çünkü geçen zaman içinde derdimi anlatabileceğim kişi sayısı
neredeyse sıfırlandı.
çok şükür ben öyle büyük dertleri olan biri değilim ama
ruhumdaki bug yüzünden en ufak derdi bile paylaşıp
çözüm bulma arayışındayım.
bulabiliyor muyum? nö.
olsun, ya bulursaydım?
neyse velhasılkelam,
sanırım ben seksen yaşını görebilsem bile
tüm teknolojik gelişmelere, uygulamalara,
on saniyede birbirine ulaştırabilen güncellemelere rağmen
gelip bloğumda tın tın yazıyor olacağım.
biri beni okusun da derdime derman olsun diye değil,
yanlış anlaşılma olmasın her zaman öyle bencilliklerim yoktur.
belki birinin derdini unutmasına yetecek bir şey önerebilirim diye.
yazmak çocukluğunun geçtiği kasabanın
pastanesindeki kuru pasta gibi.
ara ara düşüyor insanın aklına,
bazen öyle erişilmez ki geçti diyorsun.
bulsam da o tadı alamam.
ne yazan aynı duygularla yazıyor,
ne okuyanın hevesi kalmış uzun uzun okumaya.
çünkü insanlar vakit harcanan şeylerin özünü anlamaktan
çoktan vazgeçti.
olsun, ya geçmeselerdi?
ben bu sefer okumaya geldim.
çok zaman geçmiş, yazmamışsın demeyin.
hanginiz neler yazmış,
kimler neler yaşamış neler öğrenmiş
bize tecrübelerini nasıl anlatmış,
hangi gençler hayatlarındaki sıkıntılardan yazarak uzaklaşabileceğini
blog açarak paylaşabileceğini keşfetmiş,
görmeye geldim.
tanışalım mı?
Gerek yok zaten tanışıyoruz şükürler olsuuuuun gitme bi daha az çok kal işte yaban eller acımasız ve soğuk kal buralardaaa,tanıdın dimi?
YanıtlaSilEskiden Değmesin yağlı boya şimdilerde Kiremithanem her daim canına yandığı Sevgi ben,ojgeldin💋💋💋
ojbuldum, rüyamda kanola tarlasında koşuyordum acaba kimden ötürü (:
Silheeyooo :) blog ne güzel bir ağaç ev gibi değil mi hoş geldin yeniden :)
YanıtlaSilya hem de nasıl, tam olarak orda bir köy var uzakta gibi (:
Silhoşgeldin! :) bloglar bizlerin en azından benim en kendim gibi olabildiğim yerlerden biri ve burada özerkliğimi ilan ediyor özgürce hareket ediyorum sırf bu duyguyu özlediğim için bile hiçbir zaman kapatmayacağım galiba. :)
YanıtlaSildursun kenarda bence de; onca emek en azından bunu hak ediyor
Silay kız ben de uzuuuun zamandır yoktum. Büssürü sıkıntı vs. uğraştım, durdum. Şimdi evdeyim ve evde olmak çooookkk güsel.
YanıtlaSilferaha kavuşman ne güzel (: yaz, okuyalım
SilHoşgelmişsin :) Yaz tabi derdini, az da olsa çok da olsa. Çare bulamazsak bile yazmak rahatlatıyor insanı :)
YanıtlaSildeğil mi ya, yazıyı bulanlara selam çakmak lazım arada (:
Silkuru pastaaaa eveeet iyi yaptın yaaaaa :)
YanıtlaSilBenvenutoo !
YanıtlaSilBenim kitap ayracı olarak kullandığım çokomeller gelir aklıma. Halen arada bulursam eski kitapların arasında miss gibi kokar. İyi ettin iyi ettin yoksa nolcak bu kedilerin hali.Tebessüm.
buongiorno!
Silİşte o çokomeller hep alüminyona sarılı diye biz bu hale geldik, kokusuna aldandık alümünyon yedik hep eser miktarda. bugün de savaşımı çokomele açtım, hayırlısı.
Bak şimdi !!!
SilHoş geldiniz. Bizde bu vesile ile tanışmış olduk :)
YanıtlaSildeğil mi, blogger hep bu vesileyle tanışmaların hoşluğundan ibaret (:
Silyazzzııııcııı instagram çıktı bloggerlık bozuldu ne güzel zamanlardı evde olduğumuz şu süreçte bendeeee geri döndüm sık sık blog yazı yazmışmı diye kontrol etiğim yazıcım be eski günlere dönelimiiiii
YanıtlaSildönmek lazım ya usandım üstü çizikli ekmek görmekten
Silvay be gireyim bakayım demiştim ne güzelde yazmışsın özlemişim. gerçi instadada görüp özlem gideriyorum ama buraların tadı bir başkay mış bende mi dönsem ki ne dersin. ?
YanıtlaSil