içinde bulunduğumuz şu mübarek eylül ayında

hellö mallav, is gedin kold on dis aylın.

şaka şaka.

selamünaleyküm.

bi trafik kaynaklarına bakayım dedim,

5 eylülde 1382 giriş var.

hayırdır ben yoktum

haberim olmadan burda kutlama mı yaptınız galiba bu sefer dönmeyecek diye?

-bi de maymun yazıp buraya yönlendirilen arkadaştan ötürü gugıla teessüf.

sen mi büyüksün gugıl ben mi?

benn büyüğüm gugıl usta, evet ben.-

öncelikle arada mail atmış,

instagramdan bloğa girmiyon mu yazmış olan beş kişiye,

blogdan soran iki kişiye meraklarına mazhar olabildiğim için teşekkürlerimi,

kayıtlı okuyuculardan kalan 694 kişiye teessüflerimi sunarım.

demek ölsem şuraya gelip bi fatiha yazmayacaksınız.

ölmedim anacım,

dünyanın ortasında kazık gibi çakılı duruyorum.

hadi yine bi fatiha kardasınız, ölmüşlerinize okuyun.

hayatımda bi takım köklü değişiklikler oldu,

uğraşmaktan bloğa falan giremedim demeyi çok isterdim.

ama olmadı.

diyet yapmayı denedim kilo veremedim.

taşınmak isterken yanlışlıkla eve alıştım.

bir pastacılık kursunun kayıtlarını aylarca takip ettim,

unuttuğum on dakika içinde birden kayıtlar doldu.

gözlerim iyice bozuldu daha az okuyayım dedim

ama kahretsin  yine türkiyenin okuma oranını

yüzde üçten yüzde yetmişüçe tek başıma çıkardım.

ama okuduğumdan ders almıyorum,

sıkıntı orda.

güzel şeyler okusam ya bize niye denk gelmiyo diye zırladım,

kötü şeyler okusam allahıım neler var şu hayatta diye.

iyisi mi dedim hayatıma anlam katan serileri bi daha okuyayım.

çemberle başladım harry ile bitirdim,

daha fazla anlam katmadı.

lan bunları bi daha okudum da ne kazandım

bi kuran okuyaydım da bi hatim fazlam olaydı diye

sil baştan üzüldüm.

aslında üzüldüğüm şeyleri anlatıp iç sıkmaktı amacım.

benim içim sıkıldı, seninki de sıkılsın.

ama beril dışardan dönen tavuk diye bişey almış,

semazen gibi kollar havada gözler kapalı dönüyo önümde.

tövbe estağfurullah mevlana görse gelmeyin der.

beril demişken, baya büyüdü.

şakır şakır konuşuyo.

sabahları günaydın anne kalk patatesli yumurta yap

sonra da devalüasyon hakkında konuşalım falan diyo.

kahvaltıdan sonra kahve içiyoruz,

çikonatalı sütü kahve diye kakalıyorum.

ben yüzüme telvesini sürüp güzelleşirken o çikonatasını sürüp

şebeğe dönüşüyo çok eğlenceli.

hayatıma anlam katan tek şey analık.

bütün gün saçma sapan oyunlar oynayıp

hayal gücümle çocuğu boğuyorum.

anne sen bi vutvağa gitsene,

anne şarkı söylemesene kulaklarım ağrıdı,

anne ağzım bulandı etrafımda dönmesene diyip duruyo.

çocuğuma direktif vermeyi, kontrol sağlamayı öğretiyorum.

şu dünyada kök salmasının tek yolu bu,

etrafımdakilerden öyle görmüştüm.

 berili izledikçe yine çocuk olayım istiyorum.

köpekleri erkek, kedileri kız sanayım.

zeki mürenle bülent ersoy evli sanayım,

dünyanın her yeri aynı anda gündüz aynı anda gece sanayım.

bütün o masum sanıların yerini büyüdükçe sadece

kendini bi bok sanmak alıyo sanırım.

erdemlerimizin yerini kocaman boşluklarla doldurarak yaş alıyoruz.

yaş demişken,

bi iki hafta sonra beril 3, ben 27 oluyorum.

yeni yaşıma her sene olduğu gibi

bana huzur getirecek kararlar alarak girmek istiyorum.

bu kısmı atlatınca yeterince büyük bi iş yapmış gibi hissediyorum

uygulamaya geçmeye gerek duymuyorum ama olsun.

arada böyle kendini bi iş yapmış sanırlıklarım  vardır.

bu sene alacağım karar

büyük kararlar almamak olsun.

ki hayal kırıklığına uğramayayım,

ki hayattan değişiklik beklemeyeyim,

ki bana vaadedilenle değil önüme atılanla yetinmeyi öğreneyim.

sonra sorun çıkarıyorum çünkü.

hadi yeni yaşımla ilgili bana dilek dile okuyucu,

birilerinin benim için iyi bişeyler istemesine ihtiyacım var.