pink böğürse hayranlıkla dinlerim ben.
(ne kadar elit bi müzik zevki azizim..)
ama bu şarkıyı dinleyene kadar hiç böyle söylediğine tanık olmamıştım.
minik kızı görene kadar da böyle bi oyunculuk görmemiştim.
o nasıl bakmak velet. o nasıl ağlamak.
buraya yazıyorum, kesinlikle oscar alacak bi gün.
en di oscar gooz tu kelsiy lewiz dendiğinde bu satırları hatırlarsınız.
(evet jüride ben varım.)
sanırım ilk kez 13 yaşında izledim bu klibi, tam çıkaramıyorum
ama yıllaaar yıllardır klibi zihnimden hiç çıkmadı.
nerde hangi kısmını duyarsam duyayım klip gözümün önünde dönüp durdu.
kafamda sürekli mutlu aileler birlikte cornflakes yiyenler mi sadece?
şeklinde saçma sorular şekillendi.
mutsuz ailelerin çocuklarının sonu hep böyle mi olur?
hiç mutlu aileler kuramazlar mı?
yoksa neyi yapmamaları gerektiğini çok mu iyi öğrenirler?
cevapları bilmiyorum ama bildiğim bişey var ki;
kimseye hayatlarını teslim edebilecek kadar güvenemezler.
bana canlı söylesin diyenler için:
Bi kac saattir blogunuzu okuyorum Bayildim bir suru sey ogrendim tesekkur ederim takipteyim
YanıtlaSilZevklerimiz cok tuttu yahu:))
Esra
zevklerimiz tuttuysa allah etrafınızdakilere sabır versin:)
YanıtlaSilöğrenmeye bu kadar muhtaçken öğretebildiysem ne mutlu bana..
PS:yorum yazarken hesabınızla giriş yaparsanız belki ben de sizden birşeyler öğrenme fırsatı bulurum:)
Çok ama çok severim eskiden beri, klibini ayrı, şarkıyı ayrı.
YanıtlaSilMutsuz ailelerin çocukları mutlu da olur, güvenirler de, tecrübeyle sabit diyeyim.
Hesap actim ama ipadden bi turlu resim yukleyemeyince gazi kacti benim blogun:))
YanıtlaSilBireysel takipteyim olmaz mi?..;)
Esra
elbette olur(: hoşgeldiniz..
YanıtlaSil