"...çevremdekiler hayatta olduğum için çok sevinmişlerdi.
bense üzgündüm ve onlara yorgun olduğumu söylemiştim."
Küçük prens..

yetişkinler daima yorgundur.
şimdi büyüdüm, bende yoruldum.
onlara söylemiyorum bile hayatta kaldığım için sevindiklerinde; aslında üzüldüğümü, az önce ağladığımı, sonra öldüğümü.
onlar nerden bilecek ki.yere çakıldığında değil, düşerken ölür insan.
ama onlara söylemiyorum. korkma bu bizim sırrımız.
sadece yorgunum diyorum sonra uyur gibi yapıyorum..