meryem.

bugünün filmi meryem.

at yapım, zeynep çamcı.
gördüğümde asla atlayamayacağım iki unsur.
önce kamera arkasını izlemiştim ben.
yosunlardan huylanıp minnoş minnoş ağlayan
zeynep çamcıyı görünce aman yarebbim dedim
bu nası bi kedi yavrusu insan!
yerim seni karaboncuk!

üstüne ismail hacıoğlu var, zerrin sümer var.
harika çekimler, arka plandan geçen türk sineması müzikleri,
negzel bi yerde yaşıyoruz dedirten manzaralar,
sahipsizlik, sen arama ben ararım,
biz anamızdan böyle gördük, kadının kadına yaptığı,
dicem tabi ki..

ve diyo ki;
"bulcakmış bi hal çaresini.
bok bulur.
sanki bulduğunun kıymetini bildi de."

inşallah ikincisi çekilir!

dilegini tutmus, sayar sonsuzdan geri..

ya keske yarin sabah kalktigimda sinsi, etrafindakilerin mutsuzlugundan beslenen

ikiyuzlu insanlar duzelmis olsa;

ya da yarin bambaska bi yerde sevdiklerimle devam etsem hayata.

ya adalet duygusundan yoksunluklari, körlükleri,

hersey gün gibi ortadayken hak etmeyeni kirmalari bitse insanlarin;

ya da kalpleri hic onarilmayacak sekilde bi kirilsa da

anlasalar.

ya verebilsem kendi istedigim kararlari,

olsa yaptirim gucum

ya da yapabilecek gucu olanlar beni gercekten sevse de cabalasa.

ya ben degissem, ya onlar.

ama keske yarin sabah hersey bu kadar kafa yorucu olmasa.