yediğimiz hamburgerler 14 yıl bozulmayacak kadar kimyasal doluymuş. koy bakalım lahmacunu, iki saat sonra noluyo.

gördün mü haberlerde,

vay anam vay neler dönmüş serhat ya dedin mi

bilmiyorum okuyucu..

amarikanın yuta eyaletinde yaşayan deyvid vipıl,

(resim çekildiği sırada benlen konuşuyodu)

1999 yılında bi hamburger almış.

izlediklerimden anladığım kadarıyla mekdanızdan.

(hayır, bu kanıya mekdanız pakedini gördüğüm için varmadım.

sadece bazen böyle zekiliklerim olur.)

arkadaşlarına ben bunu 1 ay yemesem bozulmaz demiş.

yemicen madem niye alıyon dememişler;

bu amarikanlar bi tuhaf..

sonra iki sene de ceketinin cebinde unutmuş.

bi kişi de dönüp sormamış

olm ceketin cebinde hamburgerin ne işi var diye.

pislik bunlar, adeta cörk.

ovgaddemit!

neyse konu bu değil.

bakmış ki iki sene sonra sadece içindeki turşu bozulmuş;

ben bunu evladiyelik yapayım

saklayayım demiş.

bırakacak mirası yoksa demek ki..

bu arada notere falan onaylatmış,

fişini saklamış.

(bunu anlatırken annem elalem 14 yıl önce aldığı hamburgerin

fişini saklıyo, sen daha

çorabının tekini bulamıyosun konuşmasına başlar diye

öyle korktum ki okuyucu.)

tam 14 yıl olmuş dün,

(bu konuda emre aydıncığımdan bi şarkı bekliyorum)

hamburger hala bozulmamış.

 velhasılıkelam, görmeyenler bunca kimyasalı

nasıl yediğimizi görsün istedim.

 çoluğunuza çocuğunuza ne yediriyosunuz,

bi kez daha ölçüp tartın.

bi de insanın deneyesi gelmiyo mu

alıp baksam ne kadar dayanacak diye?

eyyorlamam bu kadar.