hayat mişli geçmiş zamanda öğrenilenlerden ibaretmiş.

bazen insanın olmayan şeylere

inanası gelir.

inatla, ısrarla aslında öyle değildir diye düşünesi.

 yapmayın bunu, vazgeçin.

ben az önce vazgeçtim mesela,

şimdilik bi değişiklik yok ama

uzun vadede iyi olucam.

çok iyi olucam, biliyorum.

önemsemiyosa karşındaki,

illa beni gör, umursa, önemse demenin

kimseye faydası yokmuş.

içinden gelmiyosa bişeyler,

 onun dışını istediğin kadar sarıp sarmala,

bi manası yokmuş.

yinelemek hiçbişeyi değiştirmezmiş.

aynı şeyi tekrarlamak anlamaya,

anlamak çözmeye yetmezmiş.

 bakması gereken yere bakmıyosa,

karşındakinin gözü kulağı olmaya çalışmak

sana sadece

"kimse kimsenin hiçbişeyi olmaz" dedirtirmiş.

ahh ne varsa eskilerde varmış,

ajda, nilüfer, semiramis ne kadar tatlıymış..

bazen nezaketen hayır denirmiş,

bazen bencillikten.

bazen de basit bi hayır

"seni hayatımda istemiyorum" demekmiş kısaca.

anlamak lazımmış.

sevilmediğinde, istenmediğinde,

"önemsenmediğinde"

ısrar etmemek gerekiyomuş.

insan bi dönüp kendine sormalıymış,

önemsenmeye değecek kadar değerli miyim diye.

ben seviyosam illa o da beni sevmeli dememeliymiş.

o da seni sevmezmiş okuyucu.

anlamak lazımmış.

eyyorlamam bu kadar.