hayat, mükemmel beklentilere karşın dandik gerçeklikler bütünüdür.

bazı gerçekler,

insanın suratına çotank diye çarpar.

hayatın planladığımız gibi gittiğine

kaçımız şahit oluruz ki?

bir hafta sürecek o diyete asla girilemez.

 1.80 gibi süzülen kız

aslında 1.45tir.

"oyy sana çok yakıştı" denen bluz

üstünde battaniye gibi durmuştur.

aman ne romantik diye baktığın kar,

hayatı felç eden bi çamur yığınıdır.

on santim köpüğü olması gereken latte

evde yapıldığında bulaşık suyudur.

farklı görünmeye çalışsak da

çoğu zaman sıradanızdır.

zeki olduğumuzu iddia ettiğimiz her an ise

her zamankinden daha aptal.

hiç bir tarif internette gördüğümüz

görüntüyü vermez.

hiç bir eşya

eve getirildiğinde mağazadaki gibi durmaz.

kuaförün bak seni çok açacak diyerek

saçımıza sürdüğü her boya,

adeta bir ajdar efekti meydana getirir.

dolap sebzeyle doldurulsa,

her akşam salata yicem dense de

en birinci gıda maddesi nutelladır.

doğal sarışın gibi göründüğünü sananların

aslında dibi gelmiş saçları vardır.

maç izlemeyi planlarız,

ama ertem şener'in öğrettiği hayat gerçekleriyle

(bkz: futbolcuların yedi cetleri)

huşu içinde bilgi ediniriz.

çok popüler olduğumuzu sanarız,

ama yalnızlık ömür boyu.

sosyal statü kadınlara yeter diye düşünürüz.

ama sosyal statüsü, eğitimi, özellikleri ne olursa olsun

erkekler öküz olduğu sürece

üç kadından en az biri

mutsuz evliliklerin,

mutsuz hayatların kurbanı olur.

eski sevgili asla unutulmaz.

ama planlanan bu değildir.

reklamlardaki sonucu aldığını sanarak

saçlarını savura savura yürüyen kızın

diğer adı aslında

çalı süpürgesidir.

her dönem başında bu dönem ders bırakmicam denir,

ama ya sadece vizeler iyi geçer,

ya da finaller.

evi itinayla süpürdüğünü sanırsın,

ama anne yerde toplayınca bir ekmek edecek kadar

kırıntı bulur.

sırf siyah diye zayıf gösterdiğini sandığın tayıt

(bkz: tayıt)

 isminin önüne akrep nalan sıfatı ekler..

hayat acımasızdır.

ya da sadece gerçek.