bazı insanlar hayata eksi üçten başlar.
ellerinde hiçbişey yoktur,
tırnaklarıyla kazıyıp gelirler bulundukları noktaya.
bazı insanlar da
illa elimdekini kaybedicem,
umrumda da değil diye tutturur.
anlatamazsın.
senin önemsemediğin şeyler
başkası için çok önemli olabilir,
elindekinin kıymetini bilmek bi erdemdir,
yapma böyle diyemezsin.
çünkü dinlemez.
yük olmamaya çalışırsın,
etrafındaki KİMSENİN yapmayacağı şeyleri yaparsın
gönlünden kopa kopa.
içinden gelerek, sadece o mutlu olsun diye.
sonra görürsün ki senin ne mutluluğunun önemi varmış,
ne fikirlerinin,
ne de ağzından çıkacak iki kelimeyi
dinlemeye takati varmış karşındakinin.
sen üç dakka bile etmezmişsin
ona harcadığın onca vaktin yanında.
bazı insanların burnunun diki vardır,
etrafındakiler bir "insan"mış gibi davranmazlar.
burunlarının dikine giderler,
gösterdiği yönün mutsuzluk olduğunu bile bile.
keşke yapmasalar böyle..
kıymet bilmek bu kadar zor olmamalı.
ne diyor ünlü feylesof Kibariye: "Eller kadir kıymet bilmiyor anne, senin kadar kimse sevmiyor anne"
YanıtlaSilsen üzüldüğünle kalıyorsun, değmiyor hiçbirşeye, keşke böyle deyip geçiştirebilsek bazı şeyleri
gollum'un kızı o. ne olursa olsun kıymetlimis. kibariye foreva.
Silevet, ben üzüldüğümle kalıyorum. ve maalesef üst üste geliyo herşey. mutluluklar tek ve sayılı gelirken mutsuzluklar kombo halinde. allah beterini göstermesin, ne diyelim. o bişey değil de kurabiye canavarını her gördüğümde omnomnom diyip resmini bi öpesim geliyo (:
sanırsam ki hissettim bu saatte oturup yorum yazdığını :) hayata kurabiye canavarı'nın bir kurabiyeye baktığı andaki tutku, arzu ve basitlikte bakmak istiyorum hep.
Silben de hayatı kurabiye gibi yemek istiyorum. böyle bol çikolatalı, kıtır kıtır, rüya gibi bi hayatım olsa. ne yazık ki benim etrafımda kurabiye seven bile yok. bazen çok yanlış zamanda çok yanlış yerde doğduğumu düşünüyorum. ama durup mantıklı düşünsem kurabiyeden hayat tahlili yaptığım için aslında tam olarak gerizekalı olduğumu farketmem on saniyemi almaz. benim çohlatadan evim olsun, yiyerek öleyim..
Silo yüzden herkes ederi kadar...
YanıtlaSilkeşke alnımızda yazsa ne kadarlık insanlar olduğumuz. benim beynim yetmiyo mesela anlamaya. bu işin bi kolayı olmalı!
SilBir insanın güvenini kazanmak yıllar alır,kaybetmek ise bir an..
YanıtlaSilişte hayatın özeti bu olsa gerek.
Silah ahh insanlar neden bu kadar nankör...
YanıtlaSilbilmiyorum ki, neden öyleyiz..
Sil