wonderwall.. ..hep güvenebileceğin biri, kayıtsız şartsız..

ahhh okuyucu..
yağmur yağsa,
bütün istanbul işini gücünü bıraksa.

herkes camların önüne dizilse,

birden hep birlikte
cos maybeee diye başlasak..
(millet şehirde devrim yapar,
benim hayalime de bak.)

koskoca istanbul söylesek, yine de hakkını veremeyiz.

öyle mükemmel

there are many things that i would like to say to you,

but i don't know how..

lise birde miyim neyim, the o.c. izliyorum.

belki de orta sonda.

adam brody'ye aşığım o zamanlar,
seth cohen diye dolanıyorum

ilk karakalemimi yapıyorum, seth'in yüzüne.

sonra bi gün bi bölümü izlerken

arkada wonderwall çalmaya başlıyo..

oasis'den değil, ryan adams'dan..

zaten anlamlıydı şarkı,
tuz biber oldu diye düşünüyorum.

ne kadar umut dolu, ama ne kadar üzücü.

ne eskiyen ne eskiten..

üzerinden yıllar yıllar geçmiş, her duyduğumda dinlediğimde

yüzümde bi gülücükle başlayıp donuk bakışlarımla bitiriyorum.

bak okuyucu;
bazı insanlar için bazı insanlar vardır.
(dur. mustafa topaloğlu beyanatı gibi oldu.
ama öyle demek istemiyorum.)

canlarını yakan,  ama bu derdi bile onlarla paylaştıkları.

kırılıp zırlayıp dönüp

sen beni kırdın diye yine ona şikayet ettikleri.

bu şarkı da benim için öyle;

canımı yakan ama teselli bulmak için tekrar tekrar dinlediğim..

i don't believe that anybody

feels the way i do about you now..