pazartesi sendromundan
salı olmadan çıkamayanlardanım.
kendimce sebeplerim var, tamam mı?!
dünya kadar yapılacak iş var.
bi kere milyonlarca mikroorganizma barındıran dağ bayır toprağından
istediğim türü seçmek için
sanırım günlerce uğraşıcam.
bu da demektir ki üç pazartesilik sendrom.
ama seviyo muyum uğraştığım şeyi?
keeeesssinlikle!
ya çocuklardan nefret eden bi öğretmen olsaydım?
ogaddemit!
sonra bahar temizliği var..
dolaplar toplanacak,
alışveriş yapılacak,
hediyeler seçilecek,
saçımı mı kessem? acaba boyasam mı?
şeklindeki ultra depresyonik konulara gark olunacak,
bu arada insanların negatif enerjisinden
mümkün olduğunda uzaklaşmak için
bireysel takılınacak.
hele insanların çatışmasının
bünyeyi etkilemesine
asla izin verilmeyecek..
sırf herşeyin sonunda
dört aylık bi yan gelip yatma seansının varlığı
herşeye yetecek gücü verir.
ah bi de yerimden kalkmaya isteğim olsa..
biri beni dürtsün!
taaa burdan dürttüm seni hehehe kendimi cama vurun hugo gibi hissettim tık tık tık:DDD
YanıtlaSilne güzel ya ben de sevebilcem mi mesleğimi böle yoksa dönüş mü yapcam her şey bi karmaşık ben de :)
hügo lili lü lü lüü!
Silişte kimi mesleğini sevmez yapmak zorunda olur, kimi çok sever yapmamak durumunda kalır; hayat çok değişik bişey.