9.12.12

ven ay vas e lidıl görl..



ben çok güçlü bi insandım
biliyo musun okuyucu?

küçüktüm,
ama çok güçlüydüm.

insanların olgunlaşmamasının,
hak etmediğim lafların,
inancımla ilgili baskının,
bazen kararlarımı başkaları için vermenin bile
üstesinden çok güzel geldim.

küçüktüm.
belki sizin çocuğunuzu
hala bebek gördüğünüz yaşta.

ayaklarımı yere sert vurdum,
başım eğilmedi,
fikirlerim törpülenmedi belki ama
hepsinin üstesinden geldim.
 
 büyüdükçe güçsüzleştim.
hadi ordan dediğim herşey
gözlerimi doldurmaya başladı.

sonra gözlerim sürekli dolmaya başladı.

sonra kurumamaya.

büyürken gücümü geride bırakmayı,
ağlayarak kendimi avutmayı öğrendim.

ama şimdi korkuyorum.
 ağlamamayı öğrendiğimde,
hissiz, duygusuz, düşüncesiz,
diğerleri gibi olmaktan.

ağlamamayı öğrendiğimde,
çok geç olmasından,
ölüme çok yakın olmaktan korkuyorum.





7 yorum:

  1. Adsız21:16

    büyümek böyle bişey

    YanıtlaSil
  2. Adsız22:11

    hani her aya anlamlar yüklüyoruz ya 'eylül hüzün ayı' 'nisan bahar dolayısıyla yeni başlangıçların ayı' gibi..

    sanırım aralık ayından kaynaklı bu 'büyümemeliyiz' 'keşke hep çocuk kalsaydık' 'olgunlaşmak istemiyorum' gibi laflar..

    hani son ay ya aralık, hani bi yıl daha bitiyo biz büyüyoruz ya ondan heralde bu hisler. Aynı his çok kişide var semmma

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. öyle olmasını çok isterdim. etrafımdakilerin davranışlarından, sorumluluklarından kaçmalarından kaynaklı olmamasını çok isterdim. ama yerli polyanna değilim, ve hayat maalesef çok gerçek. amelie olsam, enginarın bile bi kalbi vardır diyerek kalpsiz manavları haklayabilecek kadarcık olsa kötü insanlar. ne olurdu?

      Sil
    2. bi de eylül'e hüzün ayı diyenin alnını karışlayayım. eylül gibisi var mı be.. şimdi eylülde olsak herşeye rağmen çok mutlu olurdum.. he dicen ki bundan önceki eylül'de öyle mi oldu? yoo. ama olsun. olurdum bence.

      Sil

 
;