herşeyin ilki başka dimi okuyucu..

ilk arkadaş,

ilk aşk,

belki ilk araba,

ilk yara..

gidilen ilk sinema,

çizgi film bile olsa.

ilk konuşma,

ilk sessizlik.

ilkini hatırlamasan da bazı olayların,

bazen yaşadıklarının

ilk olmadığını bilirsin.

ve eski tadını vermediğini.

 bazı insanların da

ilk şarkıları başkadır.

sonrakilerde ya çok popüler olurlar,

değişir birşey,

ya vazgeçmeni sağlayacak

bazı hallerini duyarsın.

emre aydın mesela;

altıncı cadde'deki halini bile bilmeyen

milyonlarca ergen tarafından sevilir.

 popüler olanı reddetme eğilimine sahipsen

benim gibi,

mahrum kalırsın.

senin için geçen cuma ile

afili yalnızlık arasında

sıkışıp kalır.

emre aydın dendiğinde diline

"bitiyorum her nefeste.." dolanır.

gripin mesela.

neleri kavırlamış,

birol neler döktürmüş,

ne albümler çıkmıştır.

ama hep

"böyle kahpedir dünya"dır.

he sonrasında

üç, dört, beş gelmez mi?

gelir.

ama ilki başkadır.

mehmet erdem ne söylerse söylesin,
nerde oynarsa oynasın,
ne kadar popüler olursa olsun
kulağınıza hep
"aşık olacak gibisin,
gözlerinde atıyor kalbin.."
diye fısıldar.

sonsuza dek
pilli bebek'te kalacaktır..

neyse ki piiz, vega,
sakin falan çok popüler olmadı da

hala tadını çıkarabiliyoruz..