rufus..

bu adam dünya üzerinde bildiğim tüm müzisyenlerden

daha başka şekilde müziğiyle bütünleşen bi adam.

sanki piyanosu veya sesi olmasa 

bi köşede dilencilik yapacak, sakat kalacak falan.

hayatta yapacak başka hiç birşeyi olmayacak.

ayrıca şu anda beni sakinleştirebilen tek ses.

huzurlu bi kere. gözümü kapatıp dinlediğimde o kadar sade ki.

gürültüsüz, gerginlikten uzak.

biri kulağıma böyle fısıldasa hiç derdim kalmaz dedirten.

sükunetin yavaş yavaş ruhuma girmesi gibi.

 ne istiyorum biliyo musun?

tanıdığım kimsenin olmadığı bi yerde,

ama çok güvenli bi yerde

çocukken olduğu gibi beyaz çarşafların altında uyumaya çalışayım.

dışarda yağmur yağsın.

across the universe geçsin kulağımdan,

nothing's gonna change my world desin.

sakin sakin uyanayım

iş olmasın okul olmasın dert tasa olmasın

etrafımda kıymet bilmeyen kimse olmasın

o sırada everybody knows çalsın..

it's not very smart
tends to make one part
so brokenhearted desin sonra.

bi tarafını kalbi kırık bırakmak akıllıca değil desin..

insanlar anlasın bunu

oooo jerusaleeeeem diye bağırayım neşeli neşeli.

en sevdiğim gelsin son olarak;

the one you love

çok şey istiyorum dimi okuyucu?
bi an bana da öyle geldi..