hanimiş

okuyucu! nasılsın?

sen sakın sorma tamam mı aman sorma bak.

bir yoğuken neler yaptım postuyla daha karşındayım.

bu süreçte nerdesin, hasta mısın bişeyin mi var

ama biz seni çok özledik şeklinde mailler atıp soran

merak eden herkese teşekkür etmeme hiç gerek yok.

bi allahın kulu sormaz mı olm?!

niye yapıyonuz böyle?

neyse. olur arada öyle, işin gücün vardır.

herşey bi kitap siparişiyle başladı..

(dını nı nı nı wornır bros)

yeni eve yeni kütüphane yapılacak,

e benim de yeni kitaplara ihtiyacım var şeklinde

bulunabilecek en saçma bahaneyi ürettim;

kendim bile inanmadım.

kim bin beş yüzüncü kitabını almaya gerçekten ihtiyaç duyar ki?

ama kendimi kandırmanın bi yolunu bulmalıydım.

dedim chattam, grange, dekker rafım var,

aamedümit rafım var, ihsan oktay rafım var

neden tess gerritsen rafım yok?

hemen olmalı! hemen! hadihadi kımon diyerek gittim 

zira yeni evlenecek bi insanın en büyük eksiği

tess rafıdır.

elimde var mı yok mu diye bakmadan

güzel dursun diye bütün tess kitaplarını aldım.

kredi kartından alıp babama acıyınca

"baba vereyim bunların parasını ben sana" dedim,

sonra "yok kızım" cevabını alınca ne yaptım?

o parayla tekrar kitap aldım!

 normalde sipariş notuna

"allasen ayraç yollamayın bak ölümü görün" yazardım ama

bu sefer yazmayıp çizgi yayınlarının

çerçeveletilesi ayraçlarıyla tanıştım.

ephesus'un ayraçlarıysa

yeni kitap almak için bahanem oldu.

işte ihtiyacım olan tam da buydu!

 ne yaptığımı tahmin etmek zor olmamalı,

arada böyle zekiliklerin vardır bilirim okuyucu.

yine kitap aldım!

sonra ben bi hasta ol, bi hasta ol

evden dışarı çıkama.

hayır, bunda dışarı çıkacak param kalmamasının

hepsini kitaba yatırmamın falan etkisi yok.

başımı kaldıramadan, bloğa falan giremeden

danalar gibi kitap okuduğum bi hafta geçti

demeyi çok isterdim ama yok. olmadı.

mobilya bakmak konusunda

gelin kaprisinin zerresini göstermeden

kendime bi mağaza seçtim ve buraya bu buraya bu olsun mu

diyip envere de onaylattırdıktan sonra

iki saatte bütün evin eşyasını seçmiş bulundum.

epten aykırılığın bi örneğini göstererek

gelinliğimi kafamda tasarlayıp siparişini verdim,

ne çıkıcak tam olarak bilmiyorum.

rengi bile bilmiyorum, ben kapuçino demiştim ama

galba ellerinde yok, kapucuna yazmışlar.

neyse inşallah o da güzel bi renktir,

pembeli membeli bi gelin olmayı hiç istemem.

arada böyle kahveye düşkünlüğümü yansıtırlıklarım vardır.

kasım ayının sonbaharda olduğunu yeni anlamış gibi

sonbaharda yağmur yağaar diyince annemin bazı arkadaşları,

biz kuyruğu yanmış kedi gibi yine düğün mekanı bakmaya başladık;

nasılsa tuttuğumuz yer cepte diyerek.

sonra dedik ki

biz yağmurlu kır düğünü istiyoruz.

neyse ki çok vakit kaybetmeden sonuca bağladık.

 hifa hatun meleğiyle arkadaş oldum,

kensi kıymetimi bilmeyip bana

"deli kafa" diye seslenmeyi tercih ediyo ama

ben o tam bir leydi gibi yetişsin diye

hep bayan hifa hatun diye sesleniyorum.

çocuktur, olur öyle.

benim evimde tepsi yok ki diye sanki dünyada tepsi satılmıyomuşcasına

deli gibi tepsi boyadım annemin yanında.

dekupajladım, utanmadım yat verniğiyle vernikledim.

sanki altın kaplama da yıkayınca çıkacak.

sonra onları istanbul'a götürmeye üşendim,

taam ya bunları burda kullanalım diye bıraktım.

sonuçta benim yine tepsim yok.

eşin dostun bloğumu takip ettiğini biliyorum,

bi ara bi eksik listesi yapıcam ama tepsiyle başlayabilirsiniz.

bi de evim varmış gibi kapısına süs yaptım.

doğmamış kapıya süs biçmek..

aslında ben kına süsü yapmak için on metre kırmızı keçe aldım

sonra süsleri beğenmedim o keçe elimde patladı.

ne yapsam diye düşünmekteyim.

hayır kırmızıdan da çok hoşlanmam..

bizim kızlarla

günde on buzparmak gücüyle ev topladık.

tadilat, temizlik, taşınma.

sonra koloni halinde babannemde kaldık,

kadın bi haftada 16 kilo verdi.

bazen böyle sağlığa faydalılıklarım olmuyor değil.

babannede kalınca içime bi

içli köfte yapıp buzluğa doldurmak, bamya ayıklamak,

reçel yapmak salça kaynatmak isteği gelir.

hayır babannem üst katta,

düşün ben ne sıklıkla neler yapıyorum.

baanne dedim hadi salça kaynatalım.

sanki buzullarda yaşayacakmışım gibi

kavanoz kavanoz salça yaptık kışa hazırlık.

belki orda market, bakkal, domates, bitki falan yoktur

hazırlıklı olmak lazım.

bu arada salça makinesi çok işe yarıyo,

alın bak.

ergenliğini bildiğim kızın bebeği doğarken

hoşgeldin hediyesi yaptım,

tanımadığım insanlara pasta yapıp

mutlu etmenin dayanılmaz hafifliğini yaşadım.

bu arada lily bi sabah intihar etti.

yağmur duası ettim.

(öğreteyim;

allam nolur yağmur yağsın amin.)

yağmur yağdı!

çok yağmur yağdı okuyucu!

cory öldükten sonra glee izleyememenin boşluğunu

hiçbişeyle dolduramadım.

vikinglere mi başlasam, homlende mi diye düşünüp duruyorum.

en iyisi hannibal sanırım..

cihangir'deki merdivenler boyandı,

sonra tekrar boyandı.

iki grup da merdivenlerdeki böcek yuvalarını

ve bitkileri düşünmedi.

boğdu kimyasala.

o yüzden ben iki halini de sevemedim..

en önemlisi mısır'dan suriye'den filistin'den

dünyanın halinden gözümü alamadım..

senin bu temponu biz değerlendirelim

dünyaya fazlasın diyen uzaylılar

gökyüzünden bi pencere açtı,

ama o pencereye ailemi, enveri, kitaplarımı ayakkabılarımı

çekmez uzay aracı diye kapat kapat esmesin dedim.

neyse ki cereyan yapmadan kapattılar.

arada böyle davetsiz misafirlerim gelir.

yazmayı özlemişim, onu farkettim.

iyeoka dinledim bol bol.

geniş aileli babanne kahvaltıları yaptım her sabah

yani babannemden "salak yemin ediyorum gerizekalı bu kız

kavaltı yapılmaz mı" cümleleri dinlemekten ibaretti

ama olsun, mutluydum.

halam yine gezentiliklere çıktı

hala nolur eve dön sabahaçi uyku uyuyamıyom

çok özledim halaaa! nerdesiiin?!

tez desen yok.

beyaz kitaplığın pakedini hala gönderemedim,

içime sinen bi paket olmadı hala..

deep'in plaketi bana geldi bloglar mahallesinden, geri gönderilesi.

göksu'nun illustrasyonu geldi

inanır mısın aaaaynı ben (:

öyle de tatlı kitaplar geldi ki hediye..

bloglar mahallesine, nassın iyi misin diyen muhtarıma,

olmasan ne okurduk diiiğp'e teşekkürlerimi bir borç bilirim.

ceketimi ilikleyip eğilirdim ama

kalkarken hep insanlara çarparım.

sinemaya gitmedim,

ev eksiklerimi tamamlamadım,

kompost hazırlamadım,

kafam öyle karışık ki bi rahat uyku uyuyamadım..

yapmadıklarımı yazsam meydan larus olur

bu kadar da boş beleşlik..