on beş gündür yoğudum ama bi sor niye yoğudum?

gummornin okuyucu!

yani ben bu saatte kalktığımdan değil,

ramazan ya sen geç kalkıyosundur diye gummornin dedim.

yoğusa her sabah altıda günbaşı yaparım.

 

şaka şaka deli miyim ramazan ramazan.

benim kalkma saatim kargoculara ve kramplara göre değişiyo

dün değil önceki gün mesela,

çok şirin bi kargo geldi bana

sarıldım yattım iki saat (:

nesrin bana -ness'in kelebekleri-

tee marmarislerden o kadar ince bi hediye göndermiş ki..

bebeğin ilk nevresim takımı (:

 ben kedi seviyorum diye kedili,

bebenin odasını pembe krem yapıcam diye pembe kremli.

kedi canını senin nesrin!

ben çizsem boyasam bu kadar uyumlu olurdu :)

hem blog teyzesi oluyorum hem gerçek teyze diye başlayıp

beni kızkardeşinden ayırmadan

iki bebek için de aynı mutluluğu taşıyacak kadar

kocamaan yürekli bi insan..

bi de nefis mektup yazmış,

ama içinde ço gizli bilgiler olduğundan

paylaşmıyom senle.

bişeyimden de haberin olmasın okuyucu

alla alla.

(bkz: kaknem)

bu arada yüzyıllar öncesinin çekilişinden

elif'e gönderilecek paket gün geçtikçe büyüyüp

"ya bu da çok tatlıymış du ekliyim" denip

hala gönderilemeden duruyo,

gelen paketler bana hep elifi hatırlatıyo.

allahım ben hayatımda böyle sarsaklık yapmadım,

hala neden gönderemedim şu pakedi?!

neyse kendime sonra eziyet ederim.

 

 sonra bu sabah yine zil çaldı

gece boyu kabuslar görüp

sabah sancılarla uyanıp

envere " yine mi işe gidiyooon " diye bağırındıktan sonra

tekrar kabuslu kabuslu uykular uyuduğum için

bi kargo ziline bu kadar sevineceğim aklıma gelmezdi.

kargocu geldi kapıya öküz gibi bi koli bıraktı gitti.

inan ki karnımdan büyük.

şaka şaka bildiğin öküz gibi, bi metre falan.

anam dedim bu ney

vee doğmamış çocuğa don biçmek deyiminin

babamda zuhur bulmuş halini gördüm.

adam sen yeme içme

internetten bez stoğu yap,

bilmemkaçlı paketlerden bilmemkaç tane al

gönder kargoynan.

nasılsa paramızın içine edecek mantığında olduğu için

3-6 kiloluk paketlerden stoklamış

çocuk 10 kilo olana kadar kullanırım o kadar çok.

aradım dedim baba dede dediğin böyle bişey değil,

nerden aklına geldi şimdiden.

orda dedi termometre falan da var çok lazımlı.

arada böyle soruya başka cevaplar verirlikleri vardır.

annemde kalıyoruz ev boş,

apartman kalabalık üstte dedem altta amcam,

enver işe biraz daha uyuyup gidebiliyo falan diye.

-tek sebep benim doğurmaktan korkup

çok uzakta oturduğumuzdan

hastaneye yetişemem telaşım da olabilir, ebet.-

bi bavulla geldik,

bi bavul beş koli olduk.

şimdi gelelim konunun başına.

hep sondan geriye giderim ben hayatta zaten.

mail attın sordun okuyucu,

nerdesin dedin,

bazına hala cevab veremedim.

çok hastaydım.

bi gripli faranjit oldum yine.

mevsim dönümü derken gözlerime kan oturdu,

ses tellerim eridi boğazımdan kanlar aktı falan.

o arada fırsatı değerlendirip volkayn diidde oynayaydım iyiydi

ama mesai saatleri uymadı.

zombilik halinden çıktım çıkıcam derken

uzun süre bilgisayara bakamadım.

telefondan da yazmayı sevmiyom,

çok ciddiyetsiz.

inan ki hep post yazarken döpiyesimle,

topuklu ayakkabım topuzlu saçım

kemik çerçeveli gözlüğümle yazarım.

bloggerlık ciddiyet ister.

bi de biliyo musun okuyucu,

iyi ki varsın sen.

yazsan da yazmasan da,

okumayıp yarıda bıraksan da,

fikir versen de vermesen de,

cessie olsan mesela küçücük kız senden akıllı lan sema

atasözleri ne doğru şeyler falan dedirtsen de dedirtmesen de,

iyi ki varsın.

mor rimelin deyişiyle "mormonlarım" karıştı yine,

ağlamak orucu bozuyo muydu?