beril hesna

buongiorno principessa!

naber?

ben çok mutluyum,

yine bu sabah bi paketle uyandım.

yani aslında ben kendimden uyandım da

babam sağolsun erken kalkıp gelen pakedi almış.

sema türkan bi pakedin var dedi.

haftalardır tüm paketler bebike geldiğinden bi kıskanmıyo,

allalla ya insan anasını da bi düşünür demiyo değildim.

-şaka be şaka olur mu öyle şey.

anayım ben. onun olsun-

instagram'dan hayaletaki sağolsun

bebeğin ismine karar verdik diyince

ennfes bi tasarım yapmış,

kargolamış, beni ne biçim de mutlu etmiş (:

çok zarif bi insan, çook..

bu arada okuyucu bebikin ismi var artık.

-zaten de sen anlamamıştın yukardan-

babası uzun zamanlardır kızı olsa adı hesna olsun istiyomuş.

hüsna kökünden geliyo, güzel kadın demek..

ailelelerin tepkisine,

ıy o ne biçim ya cümlelerine,

bizim iki numarada bi hasene vardı sevmiyoduk onun gibi örneklemelerine,

benim "yuok artık enver yuaaa"larıma

ve hatta "asla koymam unut onu!"larıma rağmen

ebced hesabıyla da inceleyip hesnanın bizim için

uygun olduğuna karar verdik.

ben işte hep böyleyim okuyucu,

en istemediğim şeye bile temam diyebiliyorum.

isim hakkı babanın neticede.

-acaba netice mi koysaydık?-

ilk ismi beril oldu,

o da berre kökünden geliyo.

temizlenmiş, aklanmış, böyle tertemiz falan gibi.

bi de mücevher ismi,

yani şimdi benim berillerim olmadığı için tarif edemiycem de

zümrütgillerden değerli bi mücevhermiş.

burdan da hanfendinin kensine sesleniyorum,

senin adın beril hesna.

bunlardan birini duyunca bakıcan,

elinde ne iş güç varsa bırakıcan

emret anne dicen tamam mı?

demeden önce üstüne başına bi çekidüzen vermeyi de unutma.

nerdeydi benim zopam?

öyle boş boş konuşuyorum da okuyucu biliyo musun

karnında sürekli kendini sana hatırlatan bi bebek olunca

(bkz: tepik)

normal sandığın şeyler için dua edip

herşeye şükreder hale geliyosun.

aman da burnu falan ne güzelmişi geçiyosun.

allahım lütfen duysun, lütfen görsün,

çok şükür eli kolu düzgünmüş

supaneke dinimiz amin diyip duruyosun.

sen onun her eksiğini tamamlamak için varsın ama

yine de başkasından eksiği olmasın istiyosun.

daha sabırlı, daha toleranslı, daha güçlü bi hale geliyosun.

eski hesaplarını bir bir kapatıyosun

sen üzülünce o üzülmesin diye.

daha bi aile oluyosun, kendini hazırlıyosun anne olmaya.

bi de önünde fedakar ve ilgili anne örnekleri varsa

neler gördüğünü neler yaşadığını

tek tek beyninin derinliklerinden su yüzüne taşıyosun.

şimdiden öyle dese ne derim,

böyle yapsa ne yaparım diyosun.

her sorunun cevabı şefkate çıkıyo,

otorite kuramayacağından korkuyosun.

hayata karşı her zaman disiplinli despot büyümüş olsan da

karakterinin değişip yumuşadığını farkediyosun.

anneler haklı,

anne olmadan anlamıyosun okuyucu.

illa karnında taşımak değil mesele.

bi çocuğun başını şefkatle okşadığında da annesin.

hele ki annesi olmayan bi çocuğu sahiplendiğinde.

hayat kısa,

iyilik yapmak için çok az fırsatımız;

iyi davranmak için çok az zamanımız var.

bebeğin adı beril hesna,

oruç biraz susatıcı,

 sekiz aylık hamile olmak çok deneşik.

okuyucu iyi ki var,

yazın battaniye örmek şapşallık,

ve bazı bebekler ne yazık ki şapşal annelere denk geliyo (: