israil'i boykot et, kardeş kanı akıtma.

öylesine yaşıyoruz okuyucu.

filistin'deki katliam herşeyi öylesine kıldı hayatımızda.

beril hesna'yla ilgili sağlık sıkıntılarımız var,

sol yanıma yatıp kıpırdamıyorum cumartesi sabahından beri.

ama öyle geçici geliyo ki gördüğüm her bebek cesedinde,

öyle basit bi imtihan geliyo ki benim yaşadığım.

sorun ettiğim herşey eften püften,

çözülmez dediğim her konu çözülmese de olur.

ne değerli bi bebeğin, bi annenin, bi abinin,

bi masumun hayatından daha fazla bilmiyorum.

evet yeni değil yaşananlar,

sadece filistin'deki kardeşlerimize özel değil binlercesi oldu olacak oluyor.

evet sadece dindaş olduğumuz değil kardeşim dediğimiz,

dünyanın her yerinde zulüm var.

ama bi bebek sana yaşadığını belli etsin diye

gece gündüz onun hareketlerini sayarken,

elin karnında titriyo okuyucu gördüğün her filistinli bebekte.

kardeşimi neden sokakta bıraktık, neden ağlıyosun baba diyen küçük kız,

çocuğunun cesedini enkazda terkedip gitmek zorunda kalan baba,

ailesini aramak için yıkıntıların arasına daldığında

israilli askerler tarafından vurulup son nefesinde

kelime-i şehadet getirdiğine bugün akşam saatlerinde tanık olduğumuz genç,

kalbine kocaman bi taş gibi oturuyo.

kimbilir bugün yiyecek ekmek bulabiliyorlar mı diye düşünürken

yaptığın iftar boğazına diziliyo.

vicdanın rahat uyuyamıyosun okuyucu.

gülsen de ağlasan da aklının bi köşesinde hep..

sürekli berili kontrol ediyorum yaşıyo mu, bi terslik oldu mu diye.

hele iki gün önce beş dakika hareket etmedi diye oturdum ağladım dakikalarca.

dediğim gibi, bi problemimiz var allahın izniyle çözülecek.

sonra çok utandım.

çocuğunun beş dakika sonra yaşayıp yaşamayacağını merak eden,

kendini bu zorlu imtihana hazırlayan onlarca anne varken

çok şımarık, çok sorumlu değil miyiz?

her ramazan zehir oluyor bi şekilde,

hep hazırlıklılar, hep haddinden daha hazırlar.

dua ediyoruz, sms atıyoruz, sosyal medyadan

kampanyaları paylaşmaya çalışıyoruz.

sanki daha koordineyiz, daha bilinçliyiz.

ya da içimiz rahatlasın diye kendimizi kandırıyoruz..

biz boykot ediyoruz okuyucu.

israil de türk mallarını boykot ediyomuş, çok tebrik ettim.

onlardan gelecek para gelmesin zaten.

-hazır mısın bi takım okuyucu?

hadi "ülkenin başbakanı sattı ülkeyi beee, asıl parayı o yiyo"ya getir.

bu bloğun olmazsa olmazıdır zira

her meselenin siyasete dayandırılıp

blog sahibesinin tarafını beli etme özgürlüğüne saldırılması-

arada "o zaman blogger kullanma,

vatzapını sil, instagrama bakma allam yarabbim"

diyenler oluyo.

böyle başlayan bi cümlenin yarabbimle bitmesi şaşırtıyo ama olsun.

iş işten geçmemişken,

elimizden gelen bişeyler varken yapmak azıcık kalbimizdeki yükü azaltsın,

kardeşlerimize nefes aldırsın,

zulmedenlerin kafasını kurcalasın istiyoruz.

muadili yok, herşeyin kalitelisi onların elinde diye düşünmemek elde değil.

gıdayı geçtim temizlik malzemelerinden tut

elimizin altında can yeleğimiz olmuş pek çok ürün onların.

ama bu sefer başka okuyucu,

bu seferki üç günlük üç aylık üç haftalık değil

ömürlük, alışkanlık olsun istiyoruz.

elinde lipton ice tea kutusuyla

"aa ben senelerdir evime kokakola sokmam" değil,

madde madde liste liste tutup dikkat etmek mesele.

ya da boykot eden yerlerden alışveriş yapıp

onlara da yardımcı olmak.

belediyeler başlattı, kim market boykot açıklaması yaptı

bunlar desteklensin ve ömür boyu sürsün

müslüman müslümana kardeşliğini hiç değilse

elinin uzandığıyla yapsın istiyoruz.

herkesin gözünün önündedir ama

ben yine de koyayım istedim.

günlerdir aklımda, bi türlü toparlanıp yazamadım.

eksikler vardır, sen tamamla okuyucu.

bu markalar alınmasın, para kazandırılmasın,

coca cola gibi pek çok firma daha eften püften açıklamalar yapıp

kendini rezil etsin,

bir masum filistinli çocuğun

gözlerini gökyüzüne dikip kendine gelmesini beklediği kurşunun,

bombanın, füzenin bir kuruşu bile bizden gitmesin istiyoruz.

çok şükür bu sefer çok kişi istiyoruz bunu.

çok istiyoruz okuyucu,

sen de yardımcı ol ne olur..