kalksa bahıbul dukar tııık evin dee siiiiiin iii naan..

hayır okuyucu, enerjim gelmedi.

bi mutsuzluk, bi bezginlik içindeyim

biri çeksin çıkarsın diye bekliyorum.

bu sabah dilimde bununla uyandım,

kalksa bahıbul dukar tııık evin dee siiiiiin

iii naan..

arkabahçe dinlemeyeli sanırım yüzyıllar oluyo

"evindesin"le neşeli neşeli güne başlayıp

"istersen gitme"yle neden allam neden beeen şeklinde

sebebi belirsiz bunalımlara girdiğim zamanları hatırlıyorum.

okuldan dönerken yanımda oturan

kulağındaki kulaklıktan arkabahçe duyduğum,

dönüp "aa arkabahçe'yi biliyo musunuz? ay çok mutlu oldum bee" dediğim insanı.

aklımda hak etmediği yer tutan insanları, durumları, olayları

"unutmalıı unutmalııı. hemenn" diye sildiğim zamanları.

"ezberimde yazılı, kaderimde çizili" dediğim insan için

"kıştı bunu yazdığımda, baharı birlikte görecek miydik?" diye mırıldandığımı..