olmaz sally, artık çok geç..

hiç gözünden onca yaş akıttığına pişman oldun mu okuyucu?

harcadığın vakitlere,

anlatmaya çalıştığın dertlere,

cümleler kurmaya çalışırken sarfettiğin eforlara

üzülmüşlüğün var mı?

bi sokağın ortasına oturup

saatlerce kalkmamak gibi bi isteğin mesela?

geçer dediklerinde dinlemediğin insanlara

elinde birer papatyayla gidesin,

"geçti olm hakkaten,

sen demiştin, artık kahin ahtapot paul sensin!" diyesin?

hadi hadi vardır

bak bakiyim ben yer miyim yok desen.

hayat çünkü böyle.

yaşıyoruz, dinlemiyoruz, acı acı öğreniyoruz, tecrübe sahibi oluyoruz,

büyüyoruz.

bazen birlikte büyüyoruz, bazen yalnız.

bazen onun yüzünden ağlıyoruz, bazen onunla.

 bazen "şimdi bana kaybolan yıllarımı verseler" diyoruz,

bazen "uzun uzun seneler var önünde"

her seferinde bi ortak nokta var;

hepimiz kendi hayatlarımızın başrolünü oynuyoruz.

senaryoyu yazan allah,

ama yönetmen biziz.

o yüzden şimdi mızmızlanmayı,

neden ben demeyi, şikayet etmeyi,

mutsuz mutsuz dolanmayı kes.

oasis'in sana söyleyecekleri var.

vokalinde 70 milyon kişiyle birlikte.

"but all the things that you've seen will slowly fade away"

  

zi: oasis/don't look back in anger - familier to millions - live

özetle;

geçmiş geçmişte kaldı, dön de önüne bak ne bakıyosun öküz gibi

bişeyler söylüyolar.

ve biz tekrarlıyoruz.

geçmiş geçmişte kaldı,

ve yarın herşey çok güzel olacak..