gummornin okuyucu!
neden eskisi gibi yazmıyosun demiş meylinde,
çünkü allahım yetişemiyorum hiçbişeye..
beril kucağımda kalkıyorum,
-ki zaten kucağımda yatmıştım-
kahvaltı hazırlayıp onu mama sandalyesine oturtmak için savaşıyoruz önce.
babasıyla kahvaltı ederken evi toplayayım diye girişiyorum ben.
anne kahvaltısı diye bişey yok çünkü..
döndüğümde mutfak savaş yerine dönmüş oluyo,
mutfağı toplarken odalar tekrar savaş yerine dönüyo.
dönüşümlü olarak dört odada koştururken
allam sen parayı kime vereceğini biliyosun,
iyi ki çok zengin değiliz on onbeş odayla nası başederdim ben diye
hunharca şükrediyorum.
sonra hanfendinin altı, üstü, saçı, her dış kapıyı gördüğünde
beni çıkarın diye ağlaması derken
günde bir kez yarım saat olan ve hasretle beklediğimiz öğle uykusuna kavuşuyoruz.
sevenleri kavuşturan rabbime yine
hunharca şükrediyorum.
sonrası biraz daha kolay oluyo,
gece topladığı enerjinin yüzde yetmişini harcadığı
ben de işlerimi hafiflettiğim için
e babamız da evde, hop gezmike!
en zor zamanlarında olmasa da
annelere yardımcı olabilmesi için babaları bazen evde bırakan allaha
hunharca şükrediyorum.
gün bitene kadar ben de bitiyorum.
saçı başı dağınık, haşofmanları üstüne yapışmış,
bi fincan kahveye hasret, topukları ağrımış, gözleri kanlanmış bi şekilde
nereye düşsem de azcık uyusam diye bakınırken
berili yatağına sağlıkla, karnı tok, yüzü gülerek yatırabildiğim için,
hunharca şükrediyorum.
her gün aynı bu aralar,
hayatındaki monotonluktan sıkılıp isyan edenlere duyurulur.
hele ki benimki gibi bi tempodan çıkıp
dağ başı gibi gelen bi yerde
eve kapanarak bunca zaman geçirmek inanılacak iş değil.
ama mecbur, şükrediyorum..
bende hunharca sükrediyorum
YanıtlaSilvarligina iyi olusuna kosturabildigine yorgunluktan ama mutlu bir sekilde yataga düstügüne .
hunharca diliyorum daim olsun sükrün .
ama bil kiskaniyorum cünki bolca sadaka kazaniyorsun
haaaa unutmadan o büyüyünce gör sen daginikligi .hele birde sen yap dedikce toplamiyorlaryaaa iste simdiki yorgunluklari tercih eder duruma geliyorsun .ama yinede hunharca sükrediyorsun
mutlulugun iksiri yorgunluk aslinda İnşirah Suresi 7. ayette buyruluyorya "Öyleyse, bir işi bitirince diğerine koyul."
hunharca sükür cuvaldizim
cok yazdim degilmi yine :(( af et
sen antalya'ya geldin, ben yine göremedim öyle instagram fotolarına boynum bükük baktım hep.. bi de yağmurlu gidiş fotoğraflarını gördüm; rabbim dedim dünya gözüyle bi nasip etsen ne kadar harika olur (:
SilOlsun olsun sen yat kalk şükret.
YanıtlaSilTek başına olmak zor; ama birilerinden yardım beklemem daha zor.
Biliyorsun Oğuzalp'e dönüşümlü bakıyor anneanne babaanne.
Evde kimse kimseyle rahat edemiyor.
Ben kalkıyorum, evde durmamak için işe geliyorum, rahat rahat kahvaltı edemiyorum evimde.
Öyle yani .. her türlüsü zor.
ah canım ya..
Silbiliyorum bizim babamız yaz başından beri sürekli yatılı kamplarda. annemde kalıyoruz aralıklı olarak, kendi evimiz sonuçta çok rahat ediyoruz ama yine de bi döktü saçtı derdi oluyo bende. uyanma saatlerimiz uymuyo, o tempoya alışan sürekli kalabalıkta olan beril eve gelince bi bunalıma girip dış kapının önünde yatmaya başlıyo falan. insanın düzeni bi şaştı mı sonra topralamak için bi o kadar daha zaman kaybediliyo.
çocuk oldu mu hep zor, ama senin gözün daha bi arkandadır beslenmesi açısından..
Bu zamanlar da geçecek ve büyüyüp te artık mıncıklanmak istemeyeceği bir yaşa geldiğinde inan özeleyeceksin...
YanıtlaSilAma şükrederek iyi yapıyorsun :) Hep şükredelim inş.
işte onu o zaman omuzlarından tutup sarsarak "sen benimsin tamam mığğğ hıaaa" diyip danalar gibi öpeceyim öpeceyim öpeceyim. hiç büyümicek nıhaha!
Sil