önemli olan önemli kalmak.

ilk; aklının bi köşesinde

her zaman ayrılmış yeri bulunandır.

davetli misafirdir, hep torpilli..

öncesi olmadığından,

son olma olasılığı taşıması en güzel olan olduğundan..

herşeyin ilki başka.

hayal kırıklığının bile.

en masumu o çünkü,

yaşanan en basit hayal kırıklığı.

muhtemelen kinder'den istenen oyuncağın çıkmayışı falan.

sonrakiler çok ağır geliyo..

sözlüğe girilen ilk entry bi başka mesela.

melaba mahiyetinde bişey olsa gülerler,

kendini tanıtmazsa ölecek hastalığına yakalanmış demeleri işten bile değil.

sonra bi de zamanın ötesi gelir mi endişesi.

sonrakiler hep ben bunu düşünüyorum cümlesi de

ilk entry başka.

ilk "dostum" dediğin insan.

sonra onu kaybetmen, yıllar sonra.

kaybettiğine üzülmeyişin falan hep ayrı bi konu da

ilk dost başka.

gidilen ilk sinema filmi,

papatyadan yapılan ilk taç,

heroes'un ilk sezonu,

sevdiklerinle içtiğin ilk kahve..

alınan ilk topuklu ayakkabı.

yıllar geçse, bakıldığında güleceğin kadar modası eskise bile

atmaya kıyamamak.

üstünde yürümeye çalışırken dizlerinde oluşan berelerin

 ömür boyunca geçmeyecek olması.

 içinde isim yazan ilk yüzük,

alınan ilk hediye,

verilen ilk hediye.

deprem olurken,

kaza geçirirken,

öleceğini düşünürken aklına gelen ilk insan.

uyandıktan sonraki ilk beş dakika.

bütün günü belirleyen bu değil mi aslında?

allaşkına okuyucu,

kaç kere kötü başlayan bi günün biri

bi sözle, bi çiçekle, bi sürprizle tersine çevirdi ki?

(çok zavallı hayatlar yaşıyoruz olm!

amarikan filmlerinde böyle değil!)

halleyin bile ilk hali güzeldi,

içindeki parlak kağıdı avuçlarımıza sürüp

ellerimizi simlerle doldurmak.

sonra çikilop çıkarıp halley'in karizmasını süründürmek

kimin fikriydi, o ismi nerden buldu çok merak ediyorum.

ilk şarkıları;

feridunun, sakinin, altıncı caddenin.

şebnemin ilk albümü..

bir romanın ilk cümlesi,

bir acının ilk gözyaşı,

saça düşen ilk ak saç teli..

 

 anne!

ilk çocuk da başka dimi?

evet dediğini duyar gibiyim!

(şaka be şaka demiyo öyle bişey.

zaten bu yazıyı sırf bu çıkarımı yapmak için yazdım.)

(bkz: laubali olmasa ölecek hastalığı)

 ama ben gördüm ki,

ilk olmak değil marifet.

eskimemek.

sen ikincisi olmayan kaç şey gördün okuyucu?

önemli olan önemli kalmak..

başaramadığını farkettiğindeyse

artık çabalamanın manası yok.

bazı şeyler ilktir,

ve yalnızca bir kez yaşanır.

tekrarı, şansı yoktur.