dilegini tutmus, sayar sonsuzdan geri..

ya keske yarin sabah kalktigimda sinsi, etrafindakilerin mutsuzlugundan beslenen

ikiyuzlu insanlar duzelmis olsa;

ya da yarin bambaska bi yerde sevdiklerimle devam etsem hayata.

ya adalet duygusundan yoksunluklari, körlükleri,

hersey gün gibi ortadayken hak etmeyeni kirmalari bitse insanlarin;

ya da kalpleri hic onarilmayacak sekilde bi kirilsa da

anlasalar.

ya verebilsem kendi istedigim kararlari,

olsa yaptirim gucum

ya da yapabilecek gucu olanlar beni gercekten sevse de cabalasa.

ya ben degissem, ya onlar.

ama keske yarin sabah hersey bu kadar kafa yorucu olmasa.