yapamadım, artık bunu bilirsin.

ebeet bi hafta geçti,

ben geçen hafta içime hangi mandela girdiyse

bi girişimcilik ruhuyla öyle yapıcam 

böyle yapıcam,

yaparım bilirsin okuyucu diye sayıkladım.

sanırım onları yazarken uyuyodum,

zira henüz vücuda gelmiş değiller.

öncelikle geçtiğimiz pazartesi yapmaya söz verdiğim

ama bi türlü fırsat bulup postunu yazamadığım pudrayı

yarın yazıcam,

adsız'dan ço özür diliyorum,

adres ver göndereyim pampa!

bahar temizliğine gerek yok yazmışım,

tezatlık değil mi başladım temizliğe.

he bitirdim mi? yok.

oda oda gidiyorum.

önümüzdeki hafta tezimi yazıp bitiricem demişim,

ey gidim ey..

bırak kapağını açmayı,

tezimin adına karar vermedim henüz.

bi deneyler var toplanacak,

bi projeler var elden geçecek,

bi okul var mezun olacak..

gitmesek de, görmesek de..

iki kişilik yemekler yayına girdi mi dicen,

yoo dicem pişkin pişkin.

sana beş aylık yemeğim var birikmiş,

ama bi türlü açamadım siteyi.

okuyucu, ıslak meşe odunuyla kovalasan kabulümdür.

itinayla pilatese başladım bak.

bi de beslenme işini düzene koysam,

sabah kalkınca amaan enver gelince yeriz nasılsa diyip

akşama kadar beklemesem

junior için mantıklı bi anne olabilirim.

he olsam nolur, ergenliği bitene kadar kıymet bilmeyecek zaten,

gerek var mı diye soracak olursan

ne sen sor ne ben söyliyim..

aşermedim.

canım tek bişey bile istemedi,

isteyince de amaan evde şundan var geçiştiriyim dedim.

yok.

ben hala uğraşılmayan şeyin kıymetli olmadığını öğrenemedim.

daha hoşgörülü oldum,

ama sınırları zorladılar, aştılar, yeniden inşa ettiler.

ikeaya gittim, ıvır zıvır doldurmadım.

bi ön balkon var bizim evde,

evlendiğimden beri beş kez ancak ziyaret etmişimdir.

gelen misafir genelde orda sigara içtiğinden

çok uğrak yerim değildir.

şimdi havalar ısınınca kendini ota çiçeğe savuran uğur böceği gibi

enveeeğr o ön balkona bi masa alalım dedim,

gittik aldık geldik.

bi masaynan olmaz,

uu renkleri belirledim ben

aman da ne şirin olcak orası diye kafamda bi sürü

gereksiz icat çıkardım.

gittim az önce koca bi çuval yün aldım,

halı örcem.

burdan envere sesleniyorum,

dostum bi atkıyı bi senede bitirememiş olabilirim ama

senin de bildiğin gibi onun üstüne ağır biri geldi

ondan bitmedi.

şimdi sen de dahil kimseye kapıyı açmicam o halı bitene kadar.

yaşasın balkon halısı örmek isteyecek kadar sıyırmış olmak!

-bu halıyı dokuyan kör oldu-

balkonun orasına o yapıldı burasına bu yapıldı şeklindeki

du it yorself projeleriyle de karşında olucam önümüzdeki günlerde.

önce halı.

üç kitap bitirdim,

altı film izlemedim.

on diy projesini de buldum yapıcam işte.

şimdi ben bunları diyorum da

haftaya görüceksin boş boş oturmuşum dicem

ama tüm bu söylediklerimi yapmama sebebim boş boş oturmak değil.

öncelikle ciddi rahatsızlıklarım var,

bedenim juniora hayatın zorluklarını şimdiden öğretmeye başladı.

pazar gecesi döndük,

pazartesi hasta yattım.

salı günü çarşambaya misafir almaya karar verdik

hazırlıkla geçti

-büyük misafire karar veriyoz, samimi misafir kendi karar veriyo.

okuyup tanıyanlar, özellikle arkadaşlarımız

samimiyet derecenizi burdan tayin edip utanın!

şeym on yu!"-

çarşamba misafir ağırlamakla,

perşembe enverin arkadaşının düğünü

ve doğa üstü kan verme maceralarıyla,

cuma benim arkadaşımın kınasıyla,

cumartesi evi barkı kocayı terkedip

aman da ben hiç evlenmemişim ki meğersem gecesi düzenlemekle,

amca evinde kuzenlere sarılıp yatmakla,

pazar günü nikaha gitmekle, ikea alışverişiyle geçti.

ben yine doluydum,

ama yine kendimden başka herkesi mutlu etmeye çalışmakla..

boynum bükük, kaşlarım emrah,

sesim çatallı.

perişanım okuyucu, ben herkesi mutlu etmeye çalıştım ama

ama ama

acıdıysan, bi el atayım yazık yavrucağa dediysen

tezimi yaz,

allaşkınaa!